Wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn. II OSK 2155/16
Organ administracji powinien brać pod uwagę stan faktyczny i prawny istniejący w chwili orzekania. O ile z punktu widzenia przyczyn wznowienia postępowania liczyć się mogą tylko fakty nowo odkryte, o tyle przy ponownym orzekaniu co do istoty sprawy administracyjnej nie ma przeszkód, aby były uwzględnione również fakty nowe. Ponowne rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej, niezbędne wobec uchylenia poprzedniej decyzji ostatecznej, jest działaniem merytorycznym.
Teza od Redakcji
Dnia 2 sierpnia 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Kr 65/16 w sprawie ze [...] sp. z o.o. spółka komandytowo - akcyjna z siedzibą w K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2015 r. znak: [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę po wznowieniu postępowania oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej: "WSA") wyrokiem z dnia 10 maja 2016 r. sygn. II SA/Kr 65/16, po rozpoznaniu skargi [...] sp. z o.o. spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą w K. (dalej: "Spółka") na decyzję Wojewody [...] (dalej: "Wojewoda") z dnia [...] listopada 2015 r. znak: [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, po wznowieniu postępowania, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji oraz orzekł o zwrocie kosztów postępowania.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym: Wojewoda, zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej: "K.p.a."), art. 80 ust. 2 art. 81 ust. 1 pkt 2 i art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r.1409 ze zm., dalej: "P.b".), po rozpatrzeniu odwołania Spółki od decyzji Prezydenta Miasta K. (dalej: "Prezydent") z dnia [...] lipca 2015 r., znak: [...] , o uchyleniu decyzji własnej z dnia [...] października 2012 r., nr [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę inwestycji pn.: Przebudowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz ze zmianą sposobu użytkowania poddasza na mieszkania, remont elewacji frontowej i tylnej, rozbudowa wewnętrznych instalacji: wod. - kan., wentylacji mechanicznej, c.o., elektrycznej, na działce nr [...] obręb [...] P. przy ul. [...] w K. oraz o umorzeniu postępowania w tej sprawie - utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Wskazał, że Prezydent, decyzją nr [...] z dnia [...] października 2012 r., udzielił pozwolenia na budowę ww. inwestycji. Decyzja w tej sprawie stała się ostateczna z dniem [...] października 2012 r. W dniu [...] marca 2013 r., wpłynął wniosek Z.B. o wznowienie postępowania zakończonego powyższą decyzją, na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a. Po przeprowadzeniu postępowania, decyzją dnia z [...] marca 2015 r., Prezydent uchylił decyzję o pozwoleniu na budowę i umorzył postępowanie w sprawie pozwolenia na budowę. Na skutek odwołania, Wojewoda decyzją z [...] maja 2015 r., znak: [...] , uchylił powyższą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, z uwagi na stwierdzone naruszenie przepisu art. 24 § 1 pkt 5 K.p.a. Po ponownym przeprowadzeniu postępowania Prezydent w dniu [...] lipca 2015 r., wydał decyzję o uchyleniu decyzji własnej nr [...] z [...] października 2012, dotyczącej zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę przedmiotowej inwestycji oraz o umorzeniu postępowania w tej sprawie. Wskazał, że pomiędzy budynkami położonymi na działkach nr [...] i [...] obr. [...] P. przy ul. [...] i [...] w K., nie ma przerwy dylatacyjnej i odrębnej ściany należącej do budynku przy ul. [...] a więc budynki te posiadają wspólną ścianę, a co za tym idzie Z.B. (jako współwłaściciel odrębnych lokali zlokalizowanych przy ul. [...], z własnością których związany jest udział w nieruchomości gruntowej - działki nr [...] obr. [...] P.), winien być stroną postępowania zakończonego wydaną w dniu [...] października 2012 r. decyzją i bez własnej winy nie brał w postępowaniu tym udziału. Wystąpiła więc przesłanka, o której mowa w art. 145 § 1 pkt 4 K.p.a. Natomiast okoliczność, że pomiędzy budynkami nie ma przerwy dylatacyjnej i odrębnej ściany należącej do budynku na działce nr [...] i budynki te posiadają wspólną ścianę, przedmiotowy projekt nie mógłby zostać zatwierdzony. Oznacza to, że art. 146 § 2 K.p.a. nie ma zastosowania, a Prezydent miał w tej sytuacji obowiązek uchylić decyzję własną z dnia [...] października 2012 r. Uchylając tę decyzję Prezydent stwierdził jednocześnie bezprzedmiotowość postępowania z wniosku o pozwolenie na budowę, gdyż przedmiotem postępowania o pozwolenie na budowę jest zamierzenie inwestycyjne. Jeżeli inwestycja jest zrealizowana, co w niniejszej sprawie jest bezsporne, inwestycja ta straciła charakter "zamierzenia". W tych okolicznościach postępowanie o pozwolenie na budowę nie ma swego przedmiotu, czyli staje się z tej przyczyny bezprzedmiotowe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
