27.06.2017

Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. II OSK 2693/15

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej i rozpatruje wniesioną kasację w nawiązaniu do wyraźnie wyartykułowanych norm prawa, których naruszenie zostało zarzucone sądowi pierwszej instancji – z podaniem numeru artykułu, paragrafu, ustępu, punktu oraz innych jednostek redakcyjnych konkretnej normy prawnej, zawartej w konkretnym akcie prawnym.

Teza od Redakcji

 

Dnia 27 czerwca 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Tomasz Grossmann (spr.) Protokolant: starszy inspektor sądowy Anna Połoczańska po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. sp. z o. o. H. S. K.-A. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 czerwca 2015 r. sygn. akt II SA/Gl 1560/14 w sprawie ze skargi M. sp. z o. o. H. S. K.-A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia 22 października 2014 r. nr SKO [...] w sprawie umorzenia postępowania w przedmiocie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 19 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Gl 1560/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach - po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. sp. z o. o. H. S. K.-A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej nr SKO [...] z 22 października 2014 r. w sprawie umorzenia postępowania w przedmiocie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - oddalił skargę.

Wyrok ten, jak wynika z jego uzasadnienia, zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Pismem z 14 kwietnia 2014 r. M. sp. z o. o. H. S. K.-A. w K. (dalej też jako: "Spółka", "Skarżąca" lub "Skarżąca kasacyjnie") zwróciła się do Prezydenta miasta Bielska-Białej o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 ze zm., dalej w skrócie "u.p.z.p."), podnosząc, że opłata planistyczna stanowi daninę publiczną jako niepodatkowa należność budżetowa. W uzasadnieniu wniosku Spółka podała, że jest właścicielem nieruchomości położonej w Bielsku-Białej, oznaczonej jako działki nr [...] oraz [...], które przed uchwaleniem planu nie były objęte planem zagospodarowania przestrzennego; dla obu działek zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy, którymi dopuszczono budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych. W aktualnie obowiązującym planie, nieruchomości są przeznaczone również m.in. pod budownictwo mieszkaniowe. Spółka planuje zbyć przedmiotowe nieruchomości na rzecz podmiotów powiązanych kapitałowo lub wnieść aportem do spółki z przeznaczeniem na budowę osiedla mieszkaniowego. W związku z powyższym Spółka jest zainteresowana dokonaniem interpretacji przepisów prawa, w szczególności art. 36 ust. 4 w związku z art. 37 ust. 1 u.p.z.p., czy planowane zbycie nieruchomości w terminie krótszym niż 5 lat od daty wejścia w życie planu miejscowego będzie związane z pobraniem jednorazowej opłaty ustalonej w tym planie, obliczonej jako różnica między wartością nieruchomości określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po uchwaleniu planu, a jej wartością, określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu, obowiązującego przed zmianą tego planu lub faktycznego sposobu wykorzystania nieruchomości przed jego uchwaleniem. We wniosku zwrócono uwagę, że plan miejscowy określa przeznaczenie działek Spółki podobnie, jak to wynika z decyzji o warunkach zabudowy. Zdaniem Spółki wartość rynkowa nieruchomości w związku z wejściem w życie planu nie wzrosła, albowiem również przed jego uchwaleniem istniała możliwość zagospodarowania działek na podstawie wydanych decyzji o warunkach zabudowy. Spółka stwierdziła, że wedle jej stanowiska, w razie zbycia opisanych nieruchomości organ nie ma podstaw do pobrania jednorazowej opłaty określanej w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne