Wyrok NSA z dnia 15 marca 2017 r., sygn. II OSK 2294/15
Zagospodarowanie przestrzenne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) sędzia del. WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych T. S. i M. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 1280/15 w sprawie ze skarg T. S. i M. N. na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargi kasacyjne.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 lipca 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 1280/15, oddalił skargi T. S. i M. N. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Rada [...] w dniu [...] września 2010 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Zachodniego Pasma P. w rejonie ulicy [...] (Dz. Urz. Woj. [...] z 2010 r. Nr 181, poz. 4776). Uchwałą ta została zaskarżona przez T. S. w piśmie z dnia 14 kwietnia 2011 r. oraz przez M. N. pismem z dnia 11 lipca 2011 r.
Skarżący T. S. domagał się stwierdzenia nieważności powyższej uchwały w części dotyczącej przeprowadzenia drogi 39 KD-D przez będącą jego własnością działkę [...] obręb [...]. Podniósł zarzuty rażącego naruszenia m.in.: art. 36 ust. 1 i ust. 2, art. 17 pkt 4 z zw. z pkt 6 lit a ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), dalej. u.p.z.p., art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tj. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115), § 7 ust. 1 w zw. § 37 ust. 1 w zw. z § 108 ust. 5 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie oraz przepisów regulujących postępowanie administracyjne. Skarżący podkreślił, że przeprowadzenie ulicy o projektowanych parametrach przez teren jego działki spowoduje jej podział na dwie części, a to uczyni użytkowanie części jego własności niemożliwym. Działka straci też na wartości. Ponadto wskazał na brak uzasadnienia dla realizacji tej inwestycji i zagrożenie dla środowiska jakie ona spowoduje. W trakcie procedury planistycznej nie uwzględniono jego wniosków o wykup nieruchomości. Lokalizacja inwestycji nie spełnia wymogów przewidzianych w przepisach ustawy o drogach publicznych i warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać te drogi.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
