31.01.2017

Wyrok NSA z dnia 31 stycznia 2017 r., sygn. II OSK 1212/15

Rozpoznanie zarzutu następuje w szczególnej procedurze, przy udziale wierzyciela, a nie są one dopuszczalne poza tą procedurą, w dalszym ciągu czynności postępowania egzekucyjnego. Nie mogą stanowić podstaw do stwierdzenia nieważności postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. Tym samym nie można przyjąć, że pozostają w zakresie przedmiotowym postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. Wyklucza to stosowanie środków wobec innych postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym w sprawie wykonania nakazu rozbiórki.

Teza od Redakcji

 

Dnia 31 stycznia 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia del. WSA Teresa Zyglewska Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. G. i R. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 1320/14 w sprawie ze skargi M. G. i R. G. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 18 lutego 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 1320/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. i R. G. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] maja 2014 r., znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z [...] maja 2014 r., znak: [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej: k.p.a.), po rozpatrzeniu zażalenia M. G. i R. G. - utrzymał w mocy postanowienie Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] grudnia 2013 r. znak: [...] odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z [...] marca 2012 r. znak: [...] nakładającego solidarnie na M. G. i R. G. grzywnę w wysokości 3000 złotych (trzy tysiące) w celu przymuszenia do dokonania rozbiórki blaszanego obiektu o wymiarach zewnętrznych 3,00m x 4,85m zlokalizowanego na nieruchomości o nr ewid. gruntu [...] w S. przy ul. Z. [...]. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ omówił stan faktyczny sprawy wskazując, że decyzją z [...] grudnia 2009 r., znak: [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S., nakazał inwestorom M. i R. G. dokonać rozbiórki blaszanego obiektu o wym. zewnętrznych 3,00m x 4,85m zlokalizowanego na działce o nr [...] przy ul. Z. [...] w S., wybudowanego bez wymaganego zgłoszenia. Upomnieniem Nr [...] z dnia [...] maja 2010 r. znak: [...], organ powiatowy wezwał zobowiązanych M. i R. G. do wykonania w terminie 7 dni rozbiórki blaszanego obiektu, wynikającego z ww. decyzji PINB w S. z [...] grudnia 2009 r. Z upływem pół roku organ powiatowy w dniu [...] listopada 2010 r. wystawił zobowiązanym tytuły wykonawcze Nr [...] i Nr [...]. Następnie, postanowieniem z [...] marca 2012 r., znak: [...], organ powiatowy w S. nałożył, na podstawie art. 119 § 2, art. 121 § 4 i 5 oraz art. 122 ustawy z dnia 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r., Nr 229, poz. 1954 ze zm.) solidarnie na M. i R. G. grzywnę w celu przymuszenia, w wysokości 3000 złotych (słownie: trzy tysiące) z powodu uchylania się przez zobowiązanych od wykonania obowiązku określonego w załączonym odpisie tytułu wykonawczego. Po przeprowadzeniu postępowania z wniosku M. i R. G., w sprawie stwierdzenia nieważności ww. postanowienia organu powiatowego z [...] marca 2012 r., Świętokrzyski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z [...] grudnia 2013 r., znak: [...], odmówił stwierdzenia nieważności ww. postanowienia. Po rozpoznaniu zażalenia M. i R. G. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego zgodził się z argumentacją organu I instancji odnośnie braku przesłanek do stwierdzenia nieważności kontrolowanego postanowienia.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne