Wyrok NSA z dnia 6 lipca 2017 r., sygn. II FSK 1171/17
Brak udokumentowania przez podatnika poniesienia wydatku o którym mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. rzetelnym, kompletnym i wolnym od błędów dowodem księgowym uniemożliwia uznanie takiego wydatku za koszt uzyskania przychodów.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędziowie: NSA Krzysztof Winiarski, WSA del. Paweł Dąbek (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. S.A. z siedzibą we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 408/16 w sprawie ze skargi F. S.A. z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 kwietnia 2005 r. do 31 marca 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od F. S.A. z siedzibą we W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 grudnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 408/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę F. S.A. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za okres od dnia 1 kwietnia 2005 r. do dnia 31 marca 2006 r.
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.
Wyrokiem z dnia 13 lipca 2012 r. (sygn. akt I SA/Wr 584/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę F. S.A. z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 20 marca 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za okres od dnia 1 kwietnia 2005 r. do dnia 31 marca 2006 r.
Sąd za prawidłowe uznał dokonanie przez organ korekty przychodów i kosztów uzyskania przychodów w stosunku do ich rozliczenia przez spółkę w zeznaniu podatkowym. M.in. potwierdził zasadność podważenia przez organy zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu prowizji wypłaconej przez skarżącą spółkę na rzecz K. Sp. z o.o. (dalej "K."). Z ustaleń dokonanych w postępowaniu podatkowym wynikało, że podstawą wypłaty prowizji była umowa zawarta w dniu 17 września 2004 r., z której wynikało, że F. (skrótowo "F.") dzięki współpracy z firmą K. nawiązała współpracę z firmą s.r.l. z/s we Włoszech, dla której stała się dostawcą maszyn.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
