Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. II FSK 1265/15
Art. 9 k.p.a. nie nakłada na organy administracji obowiązku udzielania porad prawnych czy też doradztwa. Nie może być również utożsamiany z obowiązkiem zawiadamiania strony o powszechnie obowiązujących, publikowanych aktach prawnych i wynikających z nich obowiązkach czy konsekwencjach niedostosowania się do konkretnych przepisów. Obowiązek, o którym mowa w art. 9 k.p.a. ciąży na organach administracji państwowej zwłaszcza w sprawach, w których okoliczności dają podstawę do wniosku, że strony po raz pierwszy zetknęły się z takimi problemami prawnymi i faktycznymi.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia WSA (del.) Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 2017/14 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w G. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 6 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet wymierzonej kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2014 r. sygn. IV SA/Wa 2017/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej: Spółka) na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 6 sierpnia 2014 r. nr [...], wydane w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet wymierzonej kary pieniężnej.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2014 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska uchylił zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 16 kwietnia 2014 r. i w tym zakresie zaliczył dokonaną przez Spółkę w dniu 11 kwietnia 2014 r. wpłatę w wysokości 54.386,00 zł na poczet zaległości podatkowej wynikającej z kary pieniężnej wymierzonej decyzją z dnia 13 kwietnia 2010 r. nr [...], utrzymaną w mocy decyzją z dnia 25 marca 2011 r. nr [...], i odsetek od tej zaległości podatkowej w następujący sposób: należność główna - 39.447,00 zł; odsetki od zaległości podatkowej - 14.939,00 zł. W ocenie organu odwoławczego termin zapłaty kary pieniężnej wynosi 14 dni od dnia doręczenia ostatecznej decyzji ustalającej wysokość tej kary pieniężnej, gdyż dopiero wydanie tej ostatecznej decyzji kreuje karę pieniężną w sposób ostateczny. W niniejszej sprawie ostateczna decyzja z dnia 25 marca 2011 r., ustalająca karę pieniężną została doręczona Spółce w dniu 29 marca 2011 r. Termin płatności kary pieniężnej przypadał więc najpóźniej w dniu 12 kwietnia 2011 r. W tym zakresie organ pierwszej instancji błędnie jednak przyjął, że termin płatności kary pieniężnej przypadł w dniu 8 kwietnia 2011 r. i z tego powodu postanowienie w tym zakresie jest wadliwe i należało je uchylić. Organ stwierdził przy tym, że wstrzymanie wykonania decyzji przez organ oraz następnie przez sąd administracyjny na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm., dalej: "p.p.s.a."), nie powoduje wstrzymania naliczania odsetek od zaległości podatkowych na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm., dalej: "o.p.").
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
