Postanowienie NSA z dnia 7 września 2016 r., sygn. II OZ 845/16
Prawo pomocy
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Wojciech Mazur po rozpoznaniu w dniu 7 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia W. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2016 r., sygn. akt IV SAB/Wa 385/15 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Wójta Gminy Klembów w przedmiocie rozpoznania wniosku postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z 25 maja 2016 r., sygn. akt IV SAB/Wa 385/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił W. S. przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od wpisu od skargi na bezczynność Wójta Gminy Klembów w przedmiocie rozpoznania wniosku.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji odwołał się do treści art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., podnosząc, że wnioskodawca w złożonym wniosku nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Deklarowany dochód rodziny skarżącego wynosi 3.891,53 zł. Chociaż suma miesięcznych dochodów - uwzględniając liczbę członków rodziny (ze skarżącym - ośmiu) - nie jest wysoka, to ogólna sytuacja finansowa skarżącego, wynikająca ze składanych przez niego oświadczeń, nie pozwala uznać, iż zarówno on, jak i jego rodzina, żyją w ubóstwie. W postępowaniu w sprawie przyznania prawa pomocy badaniu podlega bowiem nie tylko sam dochód wnioskodawcy, ale także posiadany przez niego majątek. Skarżący jest właścicielem domu o powierzchni 200 m² oraz gospodarstwa rolnego o powierzchni 10,8845 ha (w tym 1,6 ha lasu). Jak wskazał Sąd, posiadanie majątku, w szczególności nieruchomości, wyklucza w zasadzie możliwość zwolnienia od kosztów sądowych. Udzielenie stronie prawa pomocy jest formą dofinansowania jej z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, gdy zdobycie przez stronę środków na koszty postępowania w inny sposób jest rzeczywiście (obiektywnie) niemożliwe. W judykaturze powszechnie przyjęty jest pogląd, że sposób, w jaki właściciel wykorzystuje swój majątek, nie może mieć wpływu na ocenę, czy posiada on dostateczne środki na uiszczenie wpisu. Istotne jest bowiem, że posiadany majątek może przynosić potencjalne pożytki. To, że strona korzysta z majątku nieruchomego w sposób nieprzynoszący dochodu, nie zmienia faktu, że może być on wykorzystany jako zabezpieczenie pożyczki czy kredytu, jeśli właścicielowi brakuje pieniędzy na koszty postępowania. Strona, która dysponuje wolnymi od obciążeń składnikami majątku - mimo istniejącego zadłużenia w regulowaniu niektórych jej zobowiązań - takimi jak gospodarstwo rolne, jest w stanie bez pomocy państwa pokryć wydatki związane ze swym udziałem w sprawie, nawet w aktualnej sytuacji, kiedy ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie ograniczeń związanych z obrotem ziemią. Niewykorzystywanie posiadanego majątku w sytuacji, gdy obiektywnie jest to możliwe, należy ocenić jako świadome pozbawianie się środków koniecznych do zaspokajania potrzeb swoich i rodziny, ale i do prowadzenia spraw sądowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
