Wyrok NSA z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. I OSK 2822/14
Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska, Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.), Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka, Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska, po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 lipca 2014 r. sygn. akt IV SA/Wr 225/14 w sprawie ze skargi S. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie dodatku do zasiłku rodzinnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 lipca 2014 r., sygn. akt IV SA/Wr 225/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, uwzględniając skargę S. T. uchylił sprecyzowaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu.
Jak wynika z jego uzasadnienia, wyrok ten zapadł w następującym stanie sprawy: w dniu 13 września 2013 r. skarżąca zwróciła się do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. o przyznanie prawa do zasiłków rodzinnych na dzieci: K. T., K. Z., K. Z. oraz K. Z. na okres 2013/2014 wraz z dodatkiem do zasiłku z tytułu opieki nad dzieckiem w czasie korzystania z urlopu wychowawczego na K. T., dodatkiem do zasiłku z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego na K. Z. i K. Z., dodatkiem na pokrycie wydatków związanych z dojazdem do miejscowości, w której znajduje się szkoła na K. Z. i K. Z. oraz dodatkiem z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej na K. Z. i K. T., a także dodatkiem do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania K. Z. i K. Z.. Skarżąca, wychowując K. Z., K. Z. i K. Z., pozostaje w związku małżeńskim z ojcem K. T. - M. T. Rodzina skarżącej uzyskała w 2012 r., po odliczeniu dochodu utraconego z tytułu rozpoczęcia przez skarżącą urlopu wychowawczego, dochód na osobę w rodzinie wynoszący 196,90 zł miesięcznie. Ojciec dzieci K. Z., K. Z. i K. Z. nie żyje. Mając powyższe na względzie Burmistrz S. decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. przyznał skarżącej prawo do zasiłków rodzinnych na dzieci: K. T., K. Z., K. Z. oraz K. Z. na okres 2013/2014 wraz z dodatkiem do zasiłku z tytułu opieki nad dzieckiem w czasie korzystania z urlopu wychowawczego, dodatkiem do zasiłku z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego na K. Z. i K. Z., dodatkiem na pokrycie wydatków związanych z dojazdem do miejscowości, w której znajduje się szkoła na K. Z. i K. Z. oraz dodatkiem z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej na K. Z. i K. T. Jednocześnie w decyzji tej odmówił przyznania prawa do dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka - K. Z. i K. Z., powołując się na fakt, iż skarżąca wychodząc za maż, utraciła status osoby samotnie wychowującej dzieci. Po rozpatrzeniu odwołania strony Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu, zaskarżoną następnie decyzją, utrzymało rozstrzygnięcie organu I instancji w mocy. Jego zdaniem, na podstawie obecnych przepisów, które przytoczył, za samotnie wychowującą dziecko uznaje się osobę stanu wolnego, która wychowuje dziecko bez pomocy innej osoby. Przekonuje do tego brzmienie art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. 2013 r., poz. 1456 ze zm.), wedle którego dodatek z tytułu samotnego wychowywania dziecka przysługuje samotnie wychowującym dziecko osobom w nim określonym, jeżeli drugi z rodziców nie żyje, ojciec dziecka jest nieznany, powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone. Przy czym, w myśl art. 3 pkt 17a tej ustawy osobą samotnie wychowującą dziecko jest panna, kawaler, wdowa, wdowiec, osoba pozostająca w separacji orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu, osoba rozwiedziona, chyba że wychowuje wspólnie co najmniej jedno dziecko z jego rodzicem. Wspólne wychowywanie dziecka, w ocenie Kolegium oznacza wychowywanie przez jednego rodzica wspólnie z inną osobą, niekoniecznie jego rodzicem biologicznym. Poza tym ustawa akcentuje stan cywilny rodzica, bo mąż czy mężatka nie mieszczą się w tej definicji. W konsekwencji czego organ uznał, iż w świetle obowiązującego prawa zawarcie związku małżeńskiego z osobą posiadającą dziecko z innego związku powoduje powstanie nowej relacji prawno-rodzinnej, w ramach której małżonkowie mają zaspokajać wspólnie potrzeby nowej rodziny, w tym każdego dziecka, nad którymi sprawują opiekę. Zatem zawarcie związku małżeńskiego przez jednego z rodziców dziecka wyklucza uznanie go za osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu powołanych przepisów. Nie podzielił organ ten odmiennego poglądu prezentowanego w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 5 kwietnia 2011 r., sygn. akt II SA/Bd 191/11, jak też stanowiska zajętego przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 23 czerwca 2008 r., sygn. akt P 18/06, gdyż dokonana w nim ocena legalności podobnego uregulowania zawartego w ustawie z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej, nie odnosi się do regulacji ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
