Wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2016 r., sygn. I OSK 2429/14
Wszelkiego rodzaju zwolnienia z obowiązku alimentacyjnego (lub świadczeń z nim związanych) mają charakter wyjątkowy i jako takie, zgodnie z ogólnymi regułami interpretacyjnymi, powinny być interpretowane w sposób ścisły a nie rozszerzający. W związku z tym umorzenie powinno mieć miejsce tylko wówczas, gdy sytuacja dochodowa zobowiązanego lub jego rodziny nie pozwala mu na wywiązanie się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Stan taki powinien być jednak efektem czynników obiektywnych, na które zobowiązany nie ma wpływu, gdyż tylko takie przesłanki mogą uzasadniać umorzenie jakichkolwiek należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt IV SA/Gl 888/13 w sprawie ze skargi R.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku Białej z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 15 maja 2014 r. sygn. akt IV SA/Gl 888/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę R.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] marca 2013 r., działając na podstawie art. 30 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012r., poz. 1228 z późn. zm.), Wójt Gminy P. odmówił skarżącemu umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwocie 2500 zł z ustawowymi odsetkami objętej decyzją orzekającą o obowiązku zwrotu należności. W uzasadnieniu organ podał, że skarżący przebywa obecnie w zakładzie karnym, ponadto jest osobą zdrową, nie pracuje, nie ponosi żadnych wydatków, nie korzysta ze świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, nie ma na utrzymaniu innych osób, obecnie bezskutecznie ubiega się przed sądem o obniżenie wysokości zasądzonych alimentów. Organ podkreślił, że sytuacja wnioskodawcy nie wynika z jakiegoś zdarzenia losowego, lecz spowodowana jest z jego winy tj. odbywaniem kary pozbawienia wolności. Zaś powstanie zadłużenia i obowiązek jego uregulowania jest następstwem zaniechania przez stronę wywiązywania się wobec dziecka z obowiązku alimentacyjnego. Organ zauważył, że umorzenie należności nie wpłynęłoby na poprawę sytuacji strony wobec powiększającego się zadłużenia alimentacyjnego. Podkreślił, że po opuszczeniu zakładu karnego skarżący może podjąć zatrudnienie, co przyczyni się do polepszenia jego sytuacji dochodowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
