Wyrok NSA z dnia 1 lipca 2016 r., sygn. II OSK 1931/14
Wymagania tzw. dobrego sąsiedztwa nie można rozumieć w sposób, który całkowicie podporządkowuje projektowana inwestycję zabudowie sąsiadującej, tj. wymaga od niej identycznej funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Kontynuacja, tych wskaźników, o której mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. pozostawia miejsce na różnorodność, a więc pewne odstępstwa, pod warunkiem zachowania harmonii (ładu przestrzennego).
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Miron Sędziowie sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Paweł Groński (spr.) Protokolant asystent sędziego Małgorzata Mańkowska po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. W. i A. W. - następców prawnych A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 marca 2014 r. sygn. akt IV SA/Po 926/13 w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 13 marca 2014 r. sygn. akt IV SA/Po 926/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z [...] lipca 2013 r. (nr [...]) dotyczącą ustalenia warunków zabudowy.
Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że Prezydent Miasta Poznania decyzją z [...] października 2012 r. (nr [...]) ustalił na wniosek G. B. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku gospodarczego na nieruchomościach nr ew. [...] i [...] obr. [...], położonych przy ul. [...] [...] w P. Zdaniem organu planowana inwestycja o funkcji gospodarczej (warsztat i pomieszczenie gospodarcze) nie narusza ładu przestrzennego analizowanego obszaru. Na działce przeznaczonej pod inwestycję znajduje się dom jednorodzinny, w sąsiedztwie występuje zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i zabudowa usługowa. Sporny budynek o pow. zabudowy ok. 55 m2 nie przekroczy powierzchni zabudowy budynków gospodarczych usytuowanych na działkach sąsiednich, a jego położenie w tylnej części działki komponuje się urbanistycznie z budynkami gospodarczymi położonymi na działkach sąsiednich. Zdaniem organu w niniejszej sprawie jest dopuszczalne określenie wskaźnika zabudowy na max 33% (powyżej średniego wskaźnika powierzchni zabudowy na obszarze analizowanym - 17%), na podstawie § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1588). Niedaleko terenu spornej inwestycji (przy ul. [...] [...]) znajduje się bowiem nieruchomość dla której wskaźnik powierzchni zabudowy wynosi 38%. Zamierzona inwestycja spełnia również pozostałe pozytywne przesłanki ustalenia warunków zabudowy, określone w przepisie art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. nr 80, poz. 717 ze zm., dalej powoływana również jako u.p.z.p.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
