22.11.2016

Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2016 r., sygn. II GSK 1315/15

Uzasadnienie wyroku powinno w jednoznaczny sposób odnosić się do normatywnego wzorca kontroli legalności zaskarżonego aktu, poprzez wyznaczenie ram materialnoprawnych i przepisów postępowania, które miały albo powinny mieć zastosowanie w rozpatrywanej sprawie.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. WSA Dorota Dąbek (spr.) Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lutego 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 2412/14 w sprawie ze skargi "A." Spółki z o.o. w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rzecz "A." Spółki z o.o. w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 lutego 2015r., sygn. akt V SA/Wa 2412/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił postanowienie Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia [...] czerwca 2014r. nr [...] oraz poprzedzające je postanowienie tego organu z dnia [...] listopada 2013r. nr [...] w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym.

Powyższy wyrok Sądu I instancji zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

W dniu [...] kwietnia 2013r. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (zwany dalej Prezesem UKE), po uprzednim wezwaniu pismem z dnia [...] lipca 2012r. o uregulowanie należności, wystawił tytuł wykonawczy numer [...], dotyczący zaległości A. sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanej dalej Spółką) z tytułu opłaty za I kwartał 2013r. w kwocie 25 zł. Zdaniem organu, w przypadku dysponowania kanałem radiowym na tym samym obszarze przez więcej niż jeden podmiot posiadający prawo do dysponowania częstotliwością lub jej wykorzystywania, każdy z podmiotów współkorzystających zobowiązany jest do wnoszenia opłaty w wysokości 50% opłaty rocznej, natomiast w pozostałych wypadkach wymagane jest wnoszenie opłaty w wysokości 100%. Skoro w tej sprawie współużytkowanie nie zaistniało, to Spółka była zobowiązana do wnoszenia 100% opłaty za prawo do wykorzystywania częstotliwości, gdyż nie zaistniała przesłanka do zastosowania § 4 Rozporządzenia uzasadniająca wnoszenie opłaty w wysokości 50%.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne