24.11.2016 Podatki

Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. II FSK 3135/14

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Nadzieja Karczmarczyk - Gawęcka, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Rz 222/14 w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 17 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I.1. Wyrokiem z dnia 27 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Rz 222/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie ze skargi T. S. (dalej jako Skarżący) uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 17 stycznia 2014 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 r.

I.2. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że w toku postępowania podatkowego ustalono, że Skarżący w 2007r. zajmował bezumownie nieruchomość w postaci - budynku i gruntu w R. przy ul. J., której właścicielem jest Gmina Miasto R. Zdaniem organu okoliczność tę potwierdzają: wyrok Sądu Okręgowego w Przemyślu z dnia 26 czerwca 2006r. (sygn. akt I C 260/06), nakazujący eksmisję Skarżącego z przedmiotowej nieruchomości, wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 25 października 2007r. (sygn. akt I ACa 264/07) oraz informacja uzyskana z Biura Gospodarki Mieniem Miasta R., dotycząca naliczania opłat za bezumowne korzystanie z tej nieruchomości w okresie od 1 stycznia 2005 r. do 29 lutego 2008r. Bezumowne zajęcie nieruchomości nastąpiło po wygaśnięciu w dniu 31 grudnia 2004r. umowy dzierżawy zawartej pomiędzy Przedsiębiorstwem Zagranicznym "A." w K., a Gminą Miasto R. Na podstawie ewidencji działalności gospodarczej organ pierwszej instancji ustalił, iż w 2007 r. w przedmiotowym budynku prowadzona była działalność gospodarcza. Okoliczność ta wynikała również z oświadczenia podatnika co do tego, że w budynku tym prowadzona była działalność gospodarcza przez Przedsiębiorstwo Zagraniczne "A." oraz z zaświadczeń o wypisie z ewidencji działalności gospodarczej oraz umów najmu zawartych pomiędzy "A.", a innymi przedsiębiorcami. Powierzchnię działki [...] ustalono na podstawie operatu ewidencji gruntów i budynków z dnia 21 kwietnia 2005 r. Organ pierwszej instancji decyzją z dnia 3 grudnia 2013r. ustalił Skarżącemu podatek od nieruchomości za 2007 r. w wysokości 7.313,00 zł. według stawek przewidzianych jak dla budynków i gruntów, na których jest prowadzona działalność gospodarcza. Po rozpatrzeniu odwołania Skarżącego decyzją z dnia 17 stycznia 2014 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie uchyliło decyzję organu pierwszej instancji w całości oraz ustaliło podatnikowi zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2007r. w łącznej kwocie 987 zł. Organ odwoławczy uznał, że dowody powołane przez organ pierwszej instancji świadczą o tym, że Skarżący był w 2007 r. posiadaczem przedmiotowej nieruchomości. Odnosząc się do faktu ewentualnego posiadania nieruchomości przez Przedsiębiorstwo Zagraniczne "A." organ wskazał, że uznanie tego podmiotu za podatnika może być rozważane tylko na zasadzie współposiadania nieruchomości ze Skarżącym, na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2001 r., Nr 9, poz. 84 ze zm., dalej: u.p.o.l.). Wskazano również, że z materiału dowodowego zebranego przez organ pierwszej instancji wynika, że w latach 2005-2007 część budynku zajęta była na prowadzenie działalności gospodarczej. Ustalono bowiem, że w budynku na działalność gospodarczą zajęta była powierzchnia 40 m2, tj. część zajęta przez M. N. W pozostałym zakresie organ nie zgromadził żadnych materiałów lub dowodów, które potwierdzałyby, że pozostałe części nieruchomości "zajęto" na prowadzenie działalności gospodarczej. Zdaniem organu odwoławczego, nastąpiło zajęcie tylko w 40m2 powierzchni budynku przy ul J. Natomiast co do pozostałej części budynku można przyjąć wyłącznie, iż powierzchnia ta była związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. była ona posiadana przez Skarżącego, który jest przedsiębiorcą.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne