Wyrok NSA z dnia 19 października 2016 r., sygn. II FSK 1878/16
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA del. Maciej Kurasz (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 19 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 17 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Op 603/15 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 20 października 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 17 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Op 603/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę A.K. (dalej jako "Skarżący", "Strona") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 20 października 2015 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r.
2. W uzasadnieniu orzeczenia WSA w Opolu przedstawiono następujący stan faktyczny i prawny: Skarżący prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Z., w złożonym za 2009 r. zeznaniu podatkowym PIT-36L wykazał przychód z tej działalności w kwocie 2.870.202,50 zł, koszty uzyskania przychodu w kwocie 2.354.629,58 zł oraz dochód w wysokości 515.572,92 zł. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. stwierdził nieprawidłowości mające wpływ na wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r., polegające na: 1) zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów o kwotę ogółem 325.840 zł, wskutek nieuprawnionego ujęcia wydatków dokumentujących nabycie oleju napędowego, na podstawie szesnastu faktur VAT wystawionych przez A. Spółka z o.o. z siedzibą we W. ul. [...]. Zdaniem organu faktury te nie odzwierciedlały faktycznego przebiegu operacji gospodarczych i w rezultacie nie mogły być podstawą zapisów w księgach podatkowych zgodnie z art. 22 p.d.o.f. oraz § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. nr 152, poz. 1475 ze zm.). Jak bowiem wynikało z poczynionych ustaleń, wystawca zakwestionowanych faktur, tj. spółka A., nie mogła być dostawcą towaru dla Skarżącego, gdyż nie prowadziła ona rzeczywistej działalności gospodarczej, lecz jej zadaniem było wprowadzanie do obrotu paliw niewiadomego pochodzenia poprzez przyjmowanie i wystawianie "pustych faktur". Potwierdzał to szeroko zebrany materiał dowodowy, w tym włączone do akt dokumenty z postępowania kontrolnego prowadzonego wobec spółki A. przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. i postępowania karnego prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w Z. o sygn. [...] i Prokuraturę Okręgową w S. sygn. akt [...], jak też dowody z zeznań R.B. (właściciela i prezesa spółki A.), 2) zaniżeniu kosztów uzyskania przychodów polegające na nieujęciu w nich kwoty 59.477,75 zł stanowiącej równowartość odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego, zgodnie z przepisem art. 22 ust 8 p.d.o.f. Dokonane ustalenia stanowiły podstawę do uznania podatkowej księgi przychodów i rozchodów za nierzetelną w zakresie dokumentowania kosztów uzyskania przychodów, a w konsekwencji, na podstawie art. 193 § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - dalej O.p.) do uznania jej w powyższym zakresie za niestanowiącą dowodu tego co wynika z zawartych w niej zapisów. Stosownie jednak do art. 23 § 2 O.p., organ odstąpił od szacowania podstawy opodatkowania uznając, że dane wynikające z ksiąg uzupełnione dowodami zgromadzonymi w trakcie postępowania, pozwoliły na jej określenie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
