Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2016 r., sygn. II FSK 1854/14
W toku postępowania strona, kierując się potrzebą zaspokojenia własnego interesu, powinna aktywnie uczestniczyć w dochodzeniu do ustaleń faktycznych, podejmując rzeczową współpracę z organami podatkowymi.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "D." sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Łd 1323/13 w sprawie ze skargi "D." sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 24 sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
1.1. Wyrokiem z dnia 4 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, o sygn. akt I SA/Łd 1323/13, oddalił skargę D. Spółki z o.o. w likwidacji na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 24 sierpnia 2012 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2006 r.
1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją Prezydenta Miasta L. z dnia 30 maja 2012 r. odmówiono Skarżącej stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości położonej w L. przy ul. W. oraz ul. S. za 2006 r. Organ I instancji podniósł, że Spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości za 2006 r. deklarując do opodatkowania: 27.144,00 m2 powierzchni gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, 31.362,00 m2 powierzchni użytkowej budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz 136.030,00 zł wartości budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Podatnik uregulował całość zobowiązania za 2006 r. W 2010 r. Spółka złożyła korektę deklaracji w której skorygowała powierzchnie budynków, w miejsce zadeklarowanej pierwotnie powierzchni 31.362 m² zadeklarowano 25.391,92 m², przy czym 22.495,57 m² stanowiła pow. budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, zaś 2.706,60 m² pow. użytkowej budynków ze względów technicznych nie mogło być i nie było wykorzystywane do prowadzenia tej działalności, co uzasadnia ich opodatkowanie stawką przewidzianą dla tzw. budynków pozostałych. Zmiana zadeklarowanych podstaw opodatkowania oznaczała różnicę 130.306 zł, stanowiącą w ocenie Spółki podatek nadpłacony. Organ przyjął, że prawidłowa była kwota podatku wynikająca z deklaracji pierwotnych. W odniesieniu do operatu sporządzonego w dniu 14 lutego 2011 r. przez B. W. i przedstawionego przez Spółkę, stwierdzono, iż nie może on być dowodem potwierdzającym stan i metraż budynków istniejących na nieruchomości przy ul. W. oraz ul. S. w 2006 r. z uwagi, że został sporządzony kilka lat później dla innych celów. Dodatkowo podkreślono, iż w trakcie oględzin w dniu 6 października 2011 r. likwidator spółki A. K. nie potrafił wskazać budynków o pow. 2.706 m² zakwalifikowanych we wniosku o nadpłatę jako "pozostałe budynki". Nie przedłożono też żadnej dokumentacji potwierdzającej wykazaną we wniosku o stwierdzenie nadpłaty powierzchnię.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
