Wyrok NSA z dnia 16 września 2016 r., sygn. II FSK 2286/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA del. Jan Grzęda, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 16 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 21 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1355/13 w sprawie ze skargi E. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 14 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości nieprzekazanej przez dłużnika kwoty zajętej wierzytelności 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1355/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę E. K. (dalej: "Skarżąca") na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w G. (dalej: "Dyrektor IS") z dnia 14 sierpnia 2013 r. w przedmiocie określenia wysokości nieprzekazanej kwoty przez dłużnika zajętej wierzytelności. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").
Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że Dyrektor IS utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. (dalej: "Naczelnik US") z dnia 22 maja 2013 r., który określił M. K. i E. K., wspólnikom E. Spółka cywilna E. i M. K. w G. (dalej: "dłużnik zajętej wierzytelności"), wysokość nieprzekazanej organowi egzekucyjnemu zajętej wierzytelności w łącznej kwocie 587.105,70 zł. Dyrektor IS ustalił, że określona przez Naczelnika US kwota wymagalna od dłużnika zajętej wierzytelności dotyczy zajęć wierzytelności wynikających z zawiadomień Naczelnika US dokonanych: 2 lutego 2009 r., 27 lutego 2009 r., 14 kwietnia 2009 r., 1 czerwca 2009 r., 1 października 2009 r. oraz 13 stycznia 2010 r. oraz z zawiadomienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z 12 stycznia 2012 r. Z akt sprawy wynika, że dłużnik zajętej wierzytelności, niezależnie od wyrażonego przez niego w oświadczeniach każdorazowego uznania zajętej wierzytelności oraz realizacji poprzednio dokonanych zajęć, uchylał się od obowiązku przekazywania kwot objętych ww. zawiadomieniami. Jako przyczyny wskazywał, że kwota zajętej wierzytelności w zakresie zobowiązań z tytułu opłat eksploatacyjnych związanych z utrzymaniem obiektów jest niewystarczająca na pokrycie już uznanych zajęć, a w piśmie z dnia 31 stycznia 2012 r. powołał się na okoliczność wzajemnych rozliczeń ze zobowiązanym, A. sp. z o.o. w drodze kompensaty, co wynika z umowy dzierżawy z dnia 6 października 2009 r. (kwota zadłużenia zobowiązanego wobec dłużnika zajętej wierzytelności wynosiła 848.145,75 zł).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
