Wyrok NSA z dnia 24 maja 2016 r., sygn. II FSK 936/14
Nie mogą stanowić podstawy wznowienia postępowania okoliczności faktyczne (dowody), z których wynika odmienny sposób faktycznego użytkowania gruntów aniżeli został ujawniony w ewidencji gruntów i budynków i przyjęty jako podstawa wymiaru tego podatku w decyzji organu podatkowego, albowiem są nieistotne w rozumieniu art. 240 § 1 pkt 5 O.p.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 18 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Op 715/13 w sprawie ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 24 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości za 2010 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Op 715/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 24 kwietnia 2013 r. w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji określającej zobowiązanie w podatku od nieruchomości na 2010 r. Jako podstawę prawną orzeczenia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej jako "p.p.s.a."
Sąd I instancji przedstawił następujący stan sprawy.
D. P. wniosła o wszczęcie postępowania podatkowego wskazując, że złożona przez nią deklaracja w 2010 r. jest niezgodna ze stanem faktycznym, gdyż grunty na działce nr 23/2 obręb B. są zadrzewione i zakrzewione od kilkudziesięciu lat i stan ten znany jest organowi podatkowemu z urzędu. Do pisma podatniczka dołączyła korektę informacji IN-1.
Burmistrz L. po wznowieniu postepowania, decyzją z dnia 7 grudnia 2012 r. odmówił uchylenia w całości decyzji ostatecznej. Organ I instancji wskazał, że zgodnie z ewidencją gruntów i budynków Starostwa Powiatowego w B. działka nr 23/2, w okresie kiedy podatniczka była jej użytkownikiem wieczystym, była sklasyfikowana jako użytki kopalne K 2,0000 ha i nieużytki N 0,6300 ha. Jednocześnie organ wskazał, że stosownie do art. 21 ust. 1 w związku z art. 2 pkt. 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne, wymiar podatku dokonywany jest na podstawie danych z ewidencji gruntów. Zatem, pomimo stwierdzenia w toku tego postępowania po przeprowadzeniu oględzin, że teren jest zadrzewiony i zakrzewiony, rozstrzygające znaczenie mają zapisy wynikające z ewidencji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
