Postanowienie NSA z dnia 1 grudnia 2015 r., sygn. I OZ 1540/15
Prawo pomocy
Dnia 1 grudnia 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2015 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z.R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 maja 2015 roku sygn. akt IV SA/Wr 560/13 umarzające postępowanie w sprawie wniosku o przyznanie adwokata i zwolnienie z kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia [...] lipca 2013 roku nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 13 maja 2015 r. sygn. akt IV SA/Wr 560/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu umorzył postępowanie wszczęte wnioskiem o przyznanie adwokata i zwolnienie z kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia [...] lipca 2013 r. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wyjaśnił, że zarządzeniem z dnia 7 npaździernika 2015 r. pozostawiono wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie dla niego profesjonalnego pełnomocnika bez rozpoznania w związku z niezłożeniem tego wniosku na urzędowym formularzu. Ponadto postanowieniami z dnia 12 lutego 2015 r. umorzono postępowanie wszczęte wnioskiem skarżącego o zwolnienie go od kosztów sądowych, gdyż zgodnie z art. 239 pkt 1 lit a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.) strona w niniejszej sprawie jest z mocy prawa zwolniona z obowiązku uiszczania kosztów sądowych, a także odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy obejmującego ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika, gdyż domaganie się przez skarżącego prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu w tej sprawie stanowiło, zdaniem Sądu I instancji, nadużycie prawa. Pismem z dnia 7 maja 2015 r. skarżący wniósł o ustanowienie adwokata, a także przyznania prawa pomocy w całości. Sąd uznał, że postępowanie co do tego wniosku należało umorzyć na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Podkreślił, że wniosek skarżącego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu był już dwukrotnie rozpoznawany, aktualnie zaś skarżący nie wykazał zaistnienia okoliczności uzasadniających złożenie kolejnego wniosku w tym zakresie. Ponadto, zdaniem Sądu, przedmiotowy wniosek ma spowodować przewlekłe prowadzenie postępowania. Sąd podkreślił, że skarżący wykorzystuje instytucje prawa pomocy niezgodnie z jej celem, nie dla obrony swoich praw, a w celu odroczenia rozprawy. Sąd wskazał także, że w niniejszej sprawie nie jest konieczne ustanowienie pełnomocnika, gdyż na tym etapie postępowania nie obowiązuje tzw. przymus adwokacki, zatem odmowa przyznania go w tym zakresie nie spowoduje rzeczywistego uszczerbku w realizacji prawa skarżącego do sądu. Sąd wyjaśnił ponadto ponownie, że skarżący jest zwolniony z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych w oparciu o art. 239 pkt 1 lit a p.p.s.a.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
