Postanowienie NSA z dnia 10 listopada 2015 r., sygn. I OSK 2296/15
Odrzucenie skargi
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 3553/14 o odrzuceniu skargi J. S. na decyzję Samorządowego kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2014 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w pieczy zastępczej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie. 2
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 3553/14, odrzucił skargę J. S. na opisaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie.
W uzasadnieniu tegoż postanowienia Sąd ten wskazał, że pismem z dnia [...] grudnia 2014 r. adwokat J. M., działając jako kurator dla nieobecnego J. S. ustanowiony w postępowaniu administracyjnym, zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wspomnianą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] października 2014 r., utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta miasta stołecznego Warszawy z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...], odmawiającą odstąpienia od ustalenia opłaty za pobyt K. S. w pieczy zastępczej, tj. w rodzinie zastępczej. Na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015 r. kurator oświadczył, że nie dysponuje innym tytułem dającym mu umocowanie do występowania w sprawie w imieniu J. S., oprócz postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy-[...] w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia [...] marca 2014 r., sygn. akt [...], z którego wynika, że udzielone mu jako kuratorowi umocowanie obejmowało postępowanie administracyjne prowadzone przez Warszawskie Centrum Pomocy Rodzinie w sprawie ustalenia opłaty za pobyt małoletniej K. S. w pieczy zastępczej. Nie rozciągało się natomiast na postępowanie przed sądem administracyjnym. Sąd I instancji zważył zatem, że skarga została wniesiona przez nieuprawniony podmiot, przy czym ewentualne wezwanie kuratora do uzupełnienia braków w zakresie stosownego umocowania nie mogłoby odnieść skutku. Z uwagi na powyższe Sąd uznał, iż wniesiona przez kuratora skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 31 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
