Postanowienie NSA z dnia 24 września 2015 r., sygn. II OZ 863/15
Przywrócenie terminu
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Barbara Adamiak po rozpoznaniu w dniu 24 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 czerwca 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 2237/14 o odmowie przywrócenia terminu w sprawie ze skargi I. T. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z 24 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę I. T. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z [...] sierpnia 2014 r., nr [...].
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 29 kwietnia 2015 r., sygn. akt II OSK 971/15, oddalił skargę kasacyjną I. T. wniesioną od ww. postanowienia. Odpis postanowienia Sądu II instancji został doręczony skarżącej w dniu 7 maja 2015 r.
W dniu 14 maja 2015 r. (data nadania w UP) skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, poprzez uiszczenie wpisu sądowego oraz nadesłanie 1 egz. odpisu skargi.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że nigdy nie została zawiadomiona (w formie tzw. "awiza") o przesłaniu na jej adres pism Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 27 października 2014 r., stanowiących wezwanie do uzupełnienie braków formalnych skargi.
Zaznaczyła, że po wniesieniu skargi, oczekiwała w sposób oczywisty na dalszy tok postępowania i wręcz, ze szczególną starannością, była przygotowana na kolejne przesyłki z Sądu. Sprawą interesowała się w sposób ewidentny (o czym świadczy dokumentacja w sprawie) i nielogiczne byłoby nieodebranie przez nią korespondencji, na którą przecież czekała, będąc w bardzo wysokim stopniu zainteresowana sprawą, która dotyczyła jej żywotnych interesów (nakaz rozbiórki wybudowanego tarasu). Gdyby "awizo" znajdowało się - choćby jeden raz - w skrzynce oddawczej skarżącej, przesyłka taka na pewno zostałaby przez nią podjęta. Podkreśliła, że skrzynka oddawcza znajduje się na ogrodzeniu nieruchomości (w odległości około 15 metrów od budynku) i listonosz nie mógł pozostawić korespondencji w inny sposób niż tylko w niej. Ta zaś jest zamknięta na klucz, nie istnieje zatem żadna fizyczna możliwość wyciągnięcia przez osobę trzecią ze skrzynki oddawczej zawiadomienia o możliwości odbioru przesyłki. Zawiadomień tych, ani pierwszego, ani powtórnego, nie było. Tym bardziej, nie było ich w drzwiach domu, do których dostępu doręczyciel nie miał.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
