Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2015 r., sygn. II OSK 639/14
Interes prawny wnoszącego skargę kasacyjną musi znajdować podstawę w przepisach prawa materialnego powszechnie obowiązującego, natomiast status strony postępowania sądowoadministracyjnego nie może w żadnym razie wynikać tylko z faktycznego traktowania jakiegokolwiek podmiotu jako strony. Interes prawny musi być interesem własnym, indywidualnym i wynikającym z konkretnego przepisu prawa powszechnie obowiązującego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Sędziowie NSA Leszek Kamiński del. WSA Anna Szymańska (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 3 grudnia 2013 r. sygn. akt II SA/Ol 857/13 w sprawie ze skargi M. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie do ponownego rozpoznania, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 grudnia 2013r. (sygn. akt II SA/Ol 857/13), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę M. Parku Krajobrazowego w K. (dalej także jako: skarżący lub skarżący kasacyjnie) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z [...] sierpnia 2013r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.
Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że Burmistrz Miasta i Gminy R. - N. decyzją z dnia [...] czerwca 2013r. (znak [...]) po rozpatrzeniu wniosku inwestora J. B. ustalił warunki zabudowy na działce nr [...], obręb geodezyjny I. gmina R. - N. dla zamierzenia związanego z budową budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 1 i 4, art. 61 ust. 1 i 5, art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 647, dalej jako: u.p.z.p.) oraz przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588) zwane dalej: rozporządzeniem. W decyzji określono intensywność zabudowy działki nie większą niż 2,5%, nieprzekraczalną linię zabudowy w odległości 23 m od frontu działki, szerokość elewacji frontowej budynku 15,6 m (z tolerancją 20%), wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej budynku od poziomu terenu do okapu 3,8 m, dach dwuspadowy, symetryczny o wysokości 8,3 m liczonej od poziomu terenu przy wejściu budynku do kalenicy. W uzasadnieniu organ wyjaśnił m.in., że projekt decyzji został uzgodniony z Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska w O. ze względu na położenie terenu inwestycyjnego w obszarze parku krajobrazowego oraz w obszarze specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 oraz o znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000. Z ustaleń organu wynikało, że przedsięwzięcie polegające na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie będzie znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000. Wnioskowana działka nie wymagała również uzgodnienia w zakresie przeznaczenia terenów rolnych na cele nierolnicze.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
