Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn. II OSK 303/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. NSA Andrzej Irla (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 października 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 1758/13 w sprawie ze skargi A. z siedzibą w G. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej I. oddala skargę kasacyjną; II. zasądza od A. z siedzibą w G. na rzecz Głównego Inspektora Ochrony Środowiska kwotę 1500 (tysiąc pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 15.10.2013 r. (sygn. akt IV SA/Wa 1758/13) oddalił skargę A. sp. z o.o. w G. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z [...].03.2011 r. (nr [...]) w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za wprowadzanie do obrotu sprzętu elektrycznego i elektronicznego bez wpisu do rejestru prowadzonego przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na podstawie art. 6 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1495).
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] marca 2011 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska (dalej GIOŚ), po rozpatrzeniu odwołania A. Sp. z o. o w G. utrzymał w mocy decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] kwietnia 2010 r. Decyzją tą wymierzono A. Sp. z o. o. karę pieniężną w wysokości 50.000 zł za wprowadzanie sprzętu elektrycznego i elektronicznego do obrotu bez wpisu do rejestru prowadzonego przez GIOŚ. W motywach rozstrzygnięcia GIOŚ podał, iż w dniach od 27 stycznia 2010 r. do 2 lutego 2010 r. Śląski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska przeprowadził kontrolę w A. Sp. z o. o. w G. W wyniku tej kontroli stwierdzono, że wymieniona spółka wprowadza do obrotu sprzęt elektryczny i elektroniczny nie będąc wpisana do rejestru prowadzonego przez GIOŚ na podstawie art. 6 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Wprowadzany przez spółkę sprzęt to wciągniki łańcuchowe z grupy VI załącznika numer 1 do wymienionej wyżej ustawy. Grupa ta określona jest jako "Narzędzia elektryczne i elektroniczne, z wyjątkiem wielkogabarytowych, stacjonarnych narzędzi przemysłowych". Organ podał, że stosownie do art. 80 ust. 1 wymienionej ustawy, wprowadzający sprzęt, który nie jest wpisany do rejestru, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5.000 zł do 5 000.000 zł. GIOŚ wskazał także, iż zakres przedmiotowy ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym dotyczy urządzeń spełniających definicję sprzętu zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 10. Zgodnie z tą definicją podstawowym kryterium uznającym określone urządzenie za sprzęt jest uzależnienie jego prawidłowego działania od dopływu prądu elektrycznego, co oznacza, że prąd elektryczny jest głównym źródłem energii, koniecznym aby dane urządzenie pełniło swoją podstawową funkcję. Zdaniem organu odwoławczego wciągniki elektryczne wprowadzane na rynek przez A. Sp. z o. o. są sprzętem, gdyż są zasilane prądem elektrycznym, a nadto należą do urządzeń wymienionych w jednej z 10 grup określonych w załączniku nr 1 do ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym. Organ podkreślił, iż wszystkie zawarte w załączniku grupy sprzętu zawierają pozycję "Pozostałe narzędzia (sprzęt) produkt/. Ta pozycja wprowadzona została na wypadek, gdyby przedsiębiorca podlegający ustawie nie był w stanie przyporządkować wprowadzanego sprzętu do żadnej z grup określonych w załączniku do ustawy. Wciągniki elektryczne nie zostały wymienione w grupie VI załącznika (Narzędzia elektryczne i elektroniczne, z wyjątkiem wielkogabarytowych, stacjonarnych narzędzi przemysłowych), jednak organ zaakcentował, iż z załączonej dokumentacji technicznej i fotograficznej nie wynika, aby urządzenie to było wielkogabarytowe. Organ podkreślił, że o ile za instalację przemysłową można uznać wciągnik elektryczny wraz z instalacją, o tyle już samego wciągnika, który jest wprowadzany na rynek jako produkt finalny posiadający własną obudowę, gniazda i podłączenia do użytku końcowego, nie można zakwalifikować jako wielkogabarytowe stacjonarne narzędzie przemysłowe. Zdaniem GIOŚ nie może stanowić przesłanki do wykluczenia wciągnika z zakresu przepisów ustawy o zużytym sprzęcie fakt, że każdorazowa zmiana miejsca instalacji wciągnika podlega nadzorowi Urzędu Dozoru Technicznego. Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym nie zawiera odstępstw od stosowania jej przepisów w sytuacji, gdy jakiś rodzaj sprzętu objęty jest nadzorem lub kontrolą poprzez przepisy wynikające z innych aktów prawnych, np. rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 października 2003 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń transportu bliskiego (Dz. U. Nr 139, poz. 1890). Dodatkowo, żaden przepis dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2002/96/WE w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicznego i elektronicznego - nie odnosi się do wskazanych okoliczności, co nakazuje uznać, że nie mają one znaczenia w sprawie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
