Wyrok NSA z dnia 15 maja 2015 r., sygn. I OSK 1963/13
Decyzja o stwierdzeniu nieważności jest decyzją w nowej sprawie, podlega weryfikacji w toku instancji, w trybach nadzwyczajnych i zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Stwierdzenie nieważności jest aktem deklaratoryjnym, który działa z mocą wsteczną ex tunc od daty wydania decyzji stwierdzającej nieważność decyzji administracyjnej dotkniętej wadą. Decyzja stwierdzająca nieważność innej decyzji administracyjnej uchyla wszelkie skutki prawne, jakie powstały od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji nieważnej, a organ nadzoru wydający decyzję o stwierdzeniu nieważności swoim rozstrzygnięciem fakt ten jedynie potwierdza.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędzia del. WSA Wojciech Jakimowicz Protokolant starszy asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B.O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 560/13 w sprawie ze skargi B.O. na decyzję Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu dziennego w sprawie zaszeregowania do grupy uposażenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od B.O. na rzecz Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 czerwca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 560/13 oddalił skargę B.O. na decyzję Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu dziennego w sprawie zaszeregowania do grupy uposażenia.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
B.O. wnioskiem z dnia 11 czerwca 2012 r. wystąpił do Dowódcy Sił Powietrznych o stwierdzenie nieważności rozkazu dziennego Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] z dnia [...] października 1998 r. nr [...]. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że przyznanie radcy prawnemu, będącemu żołnierzem zawodowym, uposażenia w wysokości niższej niż na stanowisku głównego specjalisty, tj. w grupie niższej niż U-09, świadczy o rażącym naruszeniu art. 224 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 5 i art. 75 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 ze zm.) i stanowi przesłankę z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz.1071 ze zm., dalej w skrócie K.p.a.) do stwierdzenia nieważności rozkazu w zakresie, w jakim dotyczył on zaszeregowania w stawce niższej niż U-09.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
