Wyrok NSA z dnia 22 maja 2015 r., sygn. I OSK 2455/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia WSA del. Ewa Kwiecińska Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 877/13 w sprawie ze skargi M. P. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat za okres pracy w gospodarstwie rolnym oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 877/13 po rozpoznaniu skargi M. P. uchylił rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] oraz utrzymany nim w mocy rozkaz personalny [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zaliczenia do wysługi lat okresu pracy w gospodarstwie rolnym.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
M. P. raportem z dnia 23 listopada 2012 r. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] o zaliczenie do wysługi lat okresu pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym rodziców w okresie od dnia 23 sierpnia 1982 r. do dnia 7 września 1986 r.
Komendant Wojewódzki Policji [...], po rozpatrzeniu powyższego wniosku, rozkazem personalnym z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 101 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.), § 4 i § 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego (Dz. U. Nr 152, poz. 1732 ze zm. - dalej jako "rozporządzenie z dnia 6 grudnia 2001 r."), odmówił M. P. zaliczenia wnioskowanego okresu do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego. Organ stwierdził przy tym, że ze zgromadzonych w sprawie dokumentów bezspornie wynika, iż M. P. w okresie od 1981 r. do 1986 r. miał ukończone 16 lat, zamieszkiwał na terenie gospodarstwa rolnego rodziców oraz pozostawał we wspólnym gospodarstwie domowym z rolnikiem. W tym czasie M. P. uczęszczał do Technikum [...], oddalonego od miejsca zamieszkania o 17 km. Dojazdy do szkoły, nauka oraz przygotowywanie się do zajęć szkolnych, zdaniem organu, wykluczały realną możliwość wykonywania pracy w wymiarze znaczącym dla funkcjonowania gospodarstwa rolnego. Ponadto we wspólnym gospodarstwie domowym oprócz wnioskodawcy pozostawali jego rodzice i dwóch braci. Z tych względów za sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego należy uznać twierdzenie, że przeważający ciężar prowadzenia gospodarstwa spoczywał na niepełnoletnim początkowo wnioskodawcy. Zdaniem organu M. P. nie spełnił wszystkich warunków koniecznych do uznania go za domownika w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin (Dz. U. z 1989 r., Nr 24, poz. 133 ze zm.- dalej w skrócie "ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r."), a tym samym brak jest podstaw do zaliczenia mu wnioskowanego okresu do wysługi lat, od której zależy wzrost uposażenia zasadniczego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
