Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2015 r., sygn. II GSK 606/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kuba Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędzia NSA Joanna Zabłocka Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "F." Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 20 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Po 455/13 w sprawie ze skargi "F." Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z 20 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Po 455/13, oddalił skargę "F." Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] marca 2013 r. w przedmiocie odmowy zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r. Dyrektor Izby Celnej w P. po rozpatrzeniu wniosku "F." Sp. z o.o. w W. z [...] października 2012 r. odmówił zmiany zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej w P. z [...] października 2009 r. na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, polegającej na zastąpieniu dotychczasowego punktu gier na automatach o niskich wygranych, ujętego w punkcie XI ww. zezwolenia, nową lokalizacją.
Zdaniem organu zmianie decyzji ostatecznej na podstawie art. 253a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613; dalej: o.p.) sprzeciwia się przepis szczególny, tj. art. 135 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.; dalej u.g.h.) zgodnie z którym, w wyniku zmiany zezwolenia nie może nastąpić zmiana miejsc urządzania gry, z wyjątkiem zmniejszenia liczby punktów gry na automatach o niskich wygranych. Ponadto Dyrektor Izby Celnej w P., mając na uwadze wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 oraz C-217/11 zajął stanowisko, że przepis art. 135 ust. 2 u.g.h. nie jest przepisem technicznym w rozumieniu Dyrektywy 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. UE.L.1998 r., Nr 204, str. 37 ze zm.; dalej: Dyrektywa 98/34/WE), a skoro tak, to nie ma podstaw do tego, by go nie stosować.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
