Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2015 r., sygn. II GSK 41/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędziowie NSA Wojciech Kręcisz Małgorzata Rysz Protokolant Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. w B. w likwidacji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 września 2013 r. sygn. akt V SA/Wa 1021/13 w sprawie ze skargi S. w B. w likwidacji na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. w B. w likwidacji na rzecz Ministra Pracy i Polityki Społecznej 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 12 września 2013 r. o sygn. akt V SA/Wa 1021/13 oddalił skargę S. w B. w likwidacji (dalej jako S.) na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] o odmowie wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.
Wnioskami Wn-D S. wystąpiła do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON) o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za maj i czerwiec 2012 r.
Decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej utrzymał w mocy decyzję Prezesa Zarządu PFRON z dnia [...] października 2012 r., odmawiającą S. wypłaty wnioskowanego dofinansowania. Minister wskazał, że pomoc ze środków PFRON nie może zostać udzielona lub wypłacona pracodawcy wykonującemu działalność gospodarczą, znajdującemu się w trudnej sytuacji ekonomicznej według kryteriów określonych w przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących udzielania pomocy publicznej. W ocenie Ministra z informacji przedstawionych przez S. wynikało, że w dacie składania wniosków była ona przedsiębiorstwem zagrożonym w rozumieniu art. 1 ust. 7 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) [Dz. U. UE z dnia 9 sierpnia 2008 r. L 214, s. 3], dalej: rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008, gdyż nie regulowała wymagalnych zobowiązań (zaległość wobec ZUS na dzień złożenia wniosku za maj 2012 r. wynosiła 166.928,34 zł; nastąpił wzrost zaległości za czerwiec 2012 r., ponieważ S. w okresie luty - lipiec 2012 r. nie opłacała składek ZUS), od 2009 r. wykazywała ujemny kapitał własny (na koniec maja 2012 r. -1.733.816,60 zł; na koniec czerwca 2012 r. -1.901.981,93 zł), a wartość ogólnego wskaźnika zadłużenia na koniec maja 2012 r. wyniosła 2,89, zaś na koniec czerwca 2012 r. - 3,14, przy normie od 0,57 do 0,67. Mając na uwadze te okoliczności Minister uznał, że zagrożona niewypłacalnością S. znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej i z tego powodu odmówił udzielenia pomocy publicznej w postaci dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, podkreślając także, że sytuacja ekonomiczna S. została zbadana na dzień złożenia przez nią wniosków o udzielenie pomocy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
