Postanowienie NSA z dnia 17 września 2015 r., sygn. I FSK 1286/15
Odrzucenie skargi
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Arkadiusz Cudak (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.C. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Bd 601/14 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi S.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 13 marca 2014 r. nr [..] w przedmiocie podatku od towarów i usług za pierwszy kwartał 2012 r. postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Uzasadnienie
I FSK 1286/15
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 16 lipca 2014 roku, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, w sprawie o sygnaturze akt I SA/Bd 601/14, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm.,) dalej p.p.s.a., odrzucił skargę S.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 13 marca 2014 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za pierwszy kwartał 2012 r. Zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 22 maja 2014 r. Sąd wezwał Skarżącego do usunięcia w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, braku formalnego skargi poprzez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia. Sąd jednocześnie pouczył Skarżącego, że nieusunięcie braku skargi w terminie spowoduje odrzucenie skargi. Wezwanie zostało doręczone Skarżącemu w dniu 10 czerwca 2014 r., (data na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki). Termin do usunięcia braków formalnych skargi upływał zatem z dniem 17 czerwca 2014 r. Z akt sprawy wynika, że wskazany brak formalny skargi został uzupełniony przez Skarżącego nieskutecznie w dniu 18 czerwca 2014 roku poprzez nadanie przesyłki listowej w placówce oddawczej Poczty Polskiej W., zaadresowanej do organu administracji, to jest Dyrektora Izby Skarbowej w B., a nie do Sądu (karta 20-21). Pismem z dnia 22 lipca 2014 roku Dyrektor Izby Skarbowej w B. przekazał Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy pismo Skarżącego uzupełniające wskazany powyżej brak formalny skargi (karta 19). Pismo to wpłynęło do Sądu w dniu 22 lipca 2012 roku. Wojewódzki Sąd Administracyjny w zaskarżonym postanowieniu wskazał, że zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), sąd odrzuca skargę, gdy pomimo wezwania nie uzupełniono jej braków formalnych w terminie. Sąd argumentował, że z uwagi na okoliczność, że brak formalny wniesionej skargi nie został uzupełniony w terminie, gdyż Skarżący mimo prawidłowego wezwania nie podał wartości przedmiotu zaskarżenia w terminie 7 dni od doręczenia mu wezwania do uzupełnienia braku, w sprawie zaistniała podstawa do odrzucenia skargi. W skardze kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, Skarżący zaskarżył wskazane powyżej postanowienie w całości, zarzucając mu naruszenie prawa procesowego wobec błędnego przyjęcia, że Skarżący w treści skargi nie podał wartości przedmiotu zaskarżenia, podczas gdy z treści zarzutów i uzasadnienia wynika, że Skarżący nie zgadza się w całości z zaskarżoną decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w B. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego we Włocławku z dnia 16 grudnia 2013 r., określającą nadwyżkę w podatku od towarów i usług naliczonym nad należnym za pierwszy kwartał 2012 roku. Dalej wskazano na naruszenie art. 49 § 1 p.p.s.a. wobec błędnego przyjęcia, że skarga była dotknięta brakiem formalnym uniemożliwiającym nadanie jej biegu, polegającym na niepodaniu w jej treści wartości przedmiotu zaskarżenia, a w konsekwencji naruszenie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. poprze odrzucenie skargi, wobec błędnego przyjęcia, że Skarżący nie usunął w terminie braków formalnych skargi, które w rzeczywistości, w ocenie Skarżącego, nie zachodziły. Wskazując na powyższe zarzuty autor skargi kasacyjnej wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw ani zarzutów, a zatem należało ją oddalić, zaś za podstawę prawną takiego działania przyjąć art. 184 w zw. z art. 182 § 1 i § 3 p.p.s.a. W pierwszej kolejności przypomnieć wypada, że odrzucenie skargi z powodu nieuzupełnienia braków formalnych pisma w postępowaniu sądowoadministracyjnm jakim jest skarga ma miejsce wówczas, gdy nie usunięto w wyznaczonym terminie tych braków, mimo prawidłowego wezwania do ich usunięcia, o czym stanowi art. 49 § 1 oraz art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Braki skargi w rozumieniu tego przepisu powinny być istotne, to znaczy takie, których nieusunięcie uniemożliwi nadanie sprawie dalszego biegu (J.P.Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, 2010, s. 192). Z kolei w myśl art. 215 § 1 p.p.s.a., w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji, a takim pismem jest niewątpliwie skarga, należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty. Oznacza to obowiązek pisemnego podania przez stronę wnoszącą skargę wartości przedmiotu zaskarżenia we wszystkich sprawach, których przedmiotem są należności pieniężne, gdyż wpis od skargi w takich przypadkach ma charakter opłaty stosunkowej, a jego wysokość zależy od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem, co wynika z art. 230 i art. 231 p.p.s.a. oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 roku w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193). Z kolei stosownie do art. 220 § 1 p.p.s.a., sąd nie podejmuje żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata. Należy zatem stanąć na stanowisku, że wbrew twierdzeniom autora skargi kasacyjnej, to strona postępowania jest obowiązana by wraz ze złożeniem skargi na decyzję określić przedmiot zaskarżenia, poprzez podanie jego wartości w rozumieniu art. 215 § 1 p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 14 kwietnia 2010 roku, I FZ 59/10, www.orzeczenia.nsa.gov.pl), bez znaczenia czy nie zgadza się z zaskarżoną decyzją w całości czy w części. Skarga S.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 13 marca 2014 r., była zatem dotknięta brakiem formalnym. Niewątpliwie też był to brak uniemożliwiający nadanie temu pismu dalszego biegu, gdyż wartość przedmiotu zaskarżenia podana przez stronę, co do zasady, wiąże przewodniczącego przy ustalaniu wysokości należnej opłaty. Brak ten podlega uzupełnieniu w trybie i na zasadach uregulowanych w art. 49 § 1 oraz art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Sąd pierwszej instancji prawidłowo zatem dostrzegając opisany powyżej brak formalny skargi skutecznie wezwał do jego uzupełnienia, wyznaczając stronie ustawowy termin na dokonanie tej czynności oraz pouczając o skutkach niewykonania wezwania. Natomiast art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. przewiduje w sposób jednoznaczny obowiązek sądu odrzucenia skargi w przypadku nieuzupełnienia w wyznaczonym terminie jej braków formalnych. W rozpoznawanej sprawie strona wnosząca skargę kasacyjną nie kwestionuje faktu nieuzupełnienia braku skargi polegającego na niewskazaniu wartości przedmiotu zaskarżenia w wyznaczonym przez Sąd terminie. Sąd pierwszej instancji nie uchybił zatem zarzucanym w skardze kasacyjnej art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., ani art. 49 § 1 p.p.s.a. Sąd w zarządzeniu Przewodniczącego Wydziału z dnia 22 maja 2014 roku w sposób jasny i nie budzący wątpliwości określił na czym polegały dostrzeżone braki skargi oraz w jaki sposób należy je uzupełnić. Nie istniała zatem wątpliwość co do prawidłowości ani skuteczności wezwania do uzupełnienia skargi (por. postanowienie SN z dnia 9 czerwca 1999 roku III RN 6/99, lex nr 38452 oraz postanowienie NSA z dnia 24 lutego 2015 roku I FSK 1992/14). Wskazując na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji działając na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 182 § 1 i § 3 tej ustawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
