Wyrok NSA z dnia 28 maja 2015 r., sygn. I FSK 560/14
Doręczenie decyzji w trybie przewidzianym w art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 roku, poz. 749 ze zm.,). jest bezskuteczne w sytuacji, gdy strona realizując obowiązek przewidziany w art. 146 § 1 tej ustawy zawiadomiła organ podatkowy o zmianie adresu w okresie pomiędzy wyekspediowaniem przesyłki zawierającej decyzję a pierwszą bezskuteczną próbą jej doręczenia.
Teza urzędowa
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Izabela Najda - Ossowska, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1695/13 w sprawie ze skargi K. W. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 maja 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz K. W. K. kwotę 320 (słownie: trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 grudnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie o sygnaturze akt III SA/Wa 1695/13, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm.,) dalej p.p.s.a., oddalił skargę K.K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 maja 2013 roku w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania. 1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi W wyniku postępowania kontrolnego przeprowadzonego u K.K., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą PHU "M." K.K., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. stwierdził nieprawidłowości w rozliczeniu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2007r. Powyższe ustalenia były podstawą do wydania w dniu 5 grudnia 2012r., decyzji wymiarowej wobec Skarżącego. Decyzja ta została uznana za doręczoną Skarżącemu w dniu 24 grudnia 2012r., w trybie art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749, ze zm.) dalej: "O.p.". Pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. Skarżący złożył odwołanie, a pismem z dnia 10 lutego 2013r. wskazał, że odwołanie zostało wniesione w przepisanym ustawowo terminie. W ocenie Skarżącego organ podatkowy błędnie uznał za datę doręczenia decyzji dzień 24 grudnia 2012 r., tj. ostatni dzień, w którym zgodnie z przepisem art. 150 O.p. Skarżący miał możliwość odebrania decyzji w placówce pocztowej, tj. w rezultacie organ błędnie zastosował tzw. fikcję doręczenia. Zdaniem Skarżącego powyższe jest konsekwencją nieprawidłowego ustalenia przez organ adresu kontrolowanego oraz wysłania decyzji przez organ podatkowy pierwszej instancji na nieaktualny adres, tj. [...] podczas gdy prawidłowym adresem wykonywania działalności oraz adresem do doręczeń, o którym Skarżący powiadomił organ, był adres: [...]. Dyrektor Izby Skarbowej w W. postanowieniem z dnia 23 maja 2013 r. stwierdził uchybienie terminu do złożenia odwołania od decyzji wymiarowej Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 5 grudnia 2012 r. W uzasadnieniu wskazał, że decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 5 grudnia 2012r. została nadana w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 6 grudnia 2012r. i skierowana na znany organowi adres, którym Skarżący posługiwał się w toku postępowania kontrolnego. Zgodnie z zapisami na zwrotnym potwierdzeniu odbioru, w dniu 10 grudnia 2012r. pod ww. adresem nie zastano adresata i w związku z tym przesyłkę złożono w urzędzie pocztowym na okres 14 dni, zaś zawiadomienie o pozostawieniu pisma umieszczono w oddawczej skrzynce pocztowej adresata. Z powodu niepodjęcia przesyłki w terminie 7 dni awizowano ją powtórnie w dniu 17 grudnia 2012r. Określony w art. 150 § 2 O.p. termin doręczenia upływał zatem w dniu 24 grudnia 2012r. Korespondencja została podjęta przez adresata w urzędzie pocztowym dopiero w dniu 2 stycznia 2013r., czyli po upływie wskazanego powyżej terminu. Organ podatkowy wyjaśnił, że w dniu 10 grudnia 2012r. tj. już po dacie wyekspediowania decyzji, do Urzędu Kontroli Skarbowej w B. wpłynęło pismo Skarżącego z dnia 5 grudnia 2012r. (nadane w urzędzie pocztowym w dniu 7 grudnia 2012r.) o treści: "Informuję o zmianie adresu mojej firmy, aktualny adres: [...]". Organ podatkowy uznał jednak, że dokonane w trybie art. 150 O.p. doręczenie decyzji organu pierwszej instancji było skuteczne, wskazując na art. 146 O.p. Wyjaśnił, że przesyłka zawierająca decyzję z dnia 5 grudnia 2012 r. została wyekspediowana w dniu 6 grudnia 2012r. oraz dotarła na miejsce przeznaczenia w dniu 10 grudnia 2012r. Przed dniem nadania pisma i pierwszego awizowania organ pierwszej instancji nie posiadał informacji o zmianie adresu Skarżącego, a zatem korespondencja została wysłana na prawidłowy adres. Dyrektor Izby Skarbowej dodał również, że pismo Skarżącego z dnia 5 grudnia 2012r. dotyczące zmiany jego adresu nie zostało podpisane, w związku z czym było obarczone brakiem formalnym i jako takie nie mogło zostać uwzględnione przez organ pierwszej instancji, ponieważ nie wywoływało skutku prawnego. 2. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Sąd argumentował, że z akt sprawy wynika, iż decyzja wymiarowa Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 5 grudnia 2012 r., została nadana w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 6 grudnia 2012 r. i skierowana na znany organowi kontroli skarbowej adres, którym Strona posługiwała się w toku postępowania kontrolnego, tj. ul. [...]. Powyższe okoliczności wynikają z adnotacji na pierwszej stronie decyzji (karta akt administracyjnych nr 10/1) oraz z ze złożonej na pocztowym potwierdzeniu odbioru przez nadawczą placówkę pieczęci z widoczną datą 6 grudnia 2012 r. (karta akt administracyjnych nr 10/15). Z prawidłowo opisanego dokumentu pocztowego wynikało, iż w dniu 10 grudnia 2012 r. pod ww. adresem nie zastano adresata i w związku z tym przesyłkę złożono w urzędzie pocztowym na okres 14 dni, zaś zawiadomienie o pozostawieniu pisma umieszczono w oddawczej skrzynce pocztowej adresata (vide adnotacje na potwierdzeniu odbioru). Z powodu niepodjęcia przesyłki w terminie 7 dni awizowano ją powtórnie w dniu 17 grudnia 2012 r. Określony w art. 150 § 2 O.p. termin doręczenia upływał zatem w dniu 24 grudnia 2012 r. Korespondencja została podjęta przez adresata w urzędzie pocztowym dopiero w dniu 2 stycznia 2013 r., czyli po upływie wskazanego powyżej terminu. Z przedłożonych Sądowi akt sprawy wynikało, iż w dniu 10 grudnia 2012r., tj. już po dacie wyekspediowania decyzji, do Urzędu Kontroli Skarbowej w B. wpłynęło pismo Strony datowane na dzień 5 grudnia 2012r. (nadane w urzędzie pocztowym w dniu 7 grudnia 2012r.) o treści: "Informuję o zmianie adresu mojej firmy, aktualny adres: [...]". Pismo nie zostało podpisane. Sąd argumentował, że Skarżący poprzez przekazanie informacji o zmianie adresu w trakcie dokonywania doręczenia pod znanym organowi adresem w postaci pisma nieopatrzonego podpisem zaniedbał obowiązek skutecznego zawiadomienia o zmianie adresu do doręczeń. Tym samym w ocenie Sądu organ prawidłowo uznał decyzję za doręczoną pod dotychczasowym adresem oraz organ podatkowy mógł w sprawie powoływać się na art. 146 § 2 O.p. Sąd zgodził się również z organem podatkowym, iż okoliczność, że w niniejszej sprawie placówka pocztowa faktycznie wydała przesyłkę adresatowi w dniu 2 stycznia 2013 r. nie może mieć wpływu na ustalenie innej daty doręczenia decyzji, niż wynikająca z art. 150 O.p. 3. Skarga kasacyjna Skarżący w skardze kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżył wskazany powyżej wyrok w całości, zarzucając mu naruszenie art. 151 p.p.s.a. i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w związku art. 123 O.p. poprzez błędne przyjęcie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, że organ podatkowy spełnił obowiązek zapewnienia stronie czynnego udziału w postępowaniu, w sytuacji gdy Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. doręczył decyzję administracyjną na niewłaściwy adres. Następnie zarzucono Sądowi naruszenie art. 151 p.p.s.a i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 146 § 1 O.p., poprzez błędne, że Skarżący nie poinformował Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. o zmianie swojego adresu, pod którym Skarżący przebywał i prowadził działalność gospodarczą. Zarzucono również Sądowi naruszenie art. 151 p.p.s.a. i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 148 § 3 O.p., poprzez uznanie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, że nie było konieczne ponowne doręczenie Skarżącemu przez organ podatkowy decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 5 grudnia 2012 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
