Postanowienie NSA z dnia 15 października 2014 r., sygn. II OZ 1086/14
Prawo pomocy
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Leszek Kamiński po rozpoznaniu w dniu 15 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Kr 267/12 oddalające wniosek A. W. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Wojewody M. z dnia 1 grudnia 2011 r. znak: ... w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 listopada 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 267/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił wniosek A. W. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie z jego skargi na decyzję Wojewody M. z dnia 1 grudnia 2011 r. znak: ... w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że w dniu 12 sierpnia 2013 r. do Sądu Wojewódzkiego wpłynął wniosek A. W. reprezentowanej przez matkę M. W. o zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie wpisu sądowego. Wniosek ten jest kolejnym wnioskiem o przyznanie prawa pomocy skarżącej. Poprzednie prawomocnymi postanowieniami tut. Sądu z dnia 15 października 2012 r. i 24 kwietnia 2013 r. zostały oddalone. W ostatnim orzeczeniu Sąd stwierdził, że oświadczenie pełnomocnika skarżącej o sytuacji majątkowej skarżącej jest niewiarygodne oraz nierzetelne i jako takie nie może stanowić podstawy do przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Sąd argumentował, że w piśmie z dnia 3 kwietnia 2013 r. i w sprzeciwie od postanowienia referendarza sądowego pełnomocnik podała, że skarżąca ponownie wyjechała zagranicę i tam poszukuje pracy. Przy czym nie wskazano do jakiego kraju wyjechała, gdzie i ewentualnie z kim zamieszkuje, a zwłaszcza kim jest "obca osoba" która zobowiązała się pokryć koszty jej pobytu przez okres 3 miesięcy. Sąd zwrócił także uwagę na sprzeczności jakie pojawiły się w składanych wyjaśnieniach odnośnie pochodzenia środków na pokrycie kosztów podróży za granicę oraz miejsca zameldowania skarżącej. Zdaniem Sądu, enigmatyczne twierdzenia, że skarżąca wyjechała z kraju i nie podjęła żadnej pracy nie są wystarczające, aby uznać, że jest osobą ubogą, której w postępowaniu przez sądem administracyjnym przysługuje pomoc ze strony Skarbu Państwa. Jest bowiem okolicznością powszechnie znaną, że obywatele Polski często pracują za granicą, a w kraju figurują jako osoby bezrobotne, gdyż taki stan rzeczy pozwala na korzystanie chociażby z publicznej służby zdrowia. Znamienne jest także, że skarżąca mimo, deklarowanej trudnej sytuacji majątkowej w której się znalazła, nie próbowała uzyskać pomocy ze strony powołanych do tego instytucji państwowych takich jak MOPS. Na koniec sąd podniósł, że początkowo skarżąca wykazywała, że posiada majątek w postaci 45 arowej działki na której posadowiony jest stary drewniany dom, natomiast nie wspominała nic na temat istniejącego obciążenia nieruchomości. Dopiero po wskazaniu przez sąd, że posiadany majątek może stanowić zabezpieczenie dla ewentualnego kredytu, pełnomocnik skarżącej stwierdziła, że nieruchomość jest obciążona na rzecz bliżej nieokreślonych darczyńców. Okoliczność ta nie została w żaden sposób uprawdopodobniona.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
