Postanowienie NSA z dnia 7 sierpnia 2014 r., sygn. I OSK 2971/12
Ruch drogowy
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Protokolant asystent sędziego Aleksander Jakubowski po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 27 września 2012 r. sygn. akt II SA/Ol 804/12 w sprawie ze skargi M.A. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie wynagrodzenia za usunięcie i parkowanie pojazdu postanawia 1. otworzyć na nowo zamkniętą rozprawę; 2. na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) przedstawić do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłaniające się na tle rozpoznawanej sprawy następujące zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości: "Czy do ustalenia wysokości wynagrodzenia należnego jednostce wyznaczonej do prowadzenia parkingu strzeżonego (wyznaczonej do usuwania pojazdu z drogi) za przechowywanie pojazdu, którego własność przeszła na rzecz Skarbu Państwa, stosuje się przepisy uchwały rady powiatu, o której mowa w art. 130a ust. 6 ustawy - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.)?"; 3. odroczyć rozpoznanie sprawy do czasu wyjaśnienia tego zagadnienia.
Uzasadnienie
Przedstawione zagadnienie prawne powstało na tle następującego stanu faktycznego i prawnego.
Wnioskiem z dnia 14 kwietnia 2011 r. M.A. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. o przyznanie wynagrodzenia za usunięcie i parkowanie przejętego na rzecz Skarbu Państwa pojazdu m-ki Fiat 126p.
Po rozpoznaniu wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie postanowieniem z dnia [...] maja 2012 r., znak [...], przyznał M.A. wynagrodzenie za czynności związane z usunięciem z drogi, i wykonywanie dozoru do dnia przejścia na własność Skarbu Państwa pojazdu marki Fiat 126p o nr rej. [...] w łącznej kwocie 366,50 zł. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazał art. 102 § 2 i § 4 w zw. z art. 17 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej jako: u.p.e.a.). Uzasadniając rozstrzygnięcie podniósł m.in., że wnioskodawca nie wskazał faktycznych kosztów utrzymania parkingu i zażądał wynagrodzenia opierając się wyłącznie na stawkach wynikających z uchwały Rady Powiatu w O. W konsekwencji organ administracji zobligowany był do przeprowadzenia postępowania dowodowego we własnym zakresie. Za podstawę wyliczeń żądanego przez stronę wynagrodzenia przyjęto poziom stawek stosowanych przez inne podmioty prowadzące działalność gospodarczą o profilu zbliżonym do działalności wnioskodawcy (do analizy włączono umowy z 2004 r., zawarte z Tomaszem Rozwadowskim dotyczące świadczenia usług polegających na załadunku, rozładunku oraz przewozie ruchomości, w tym samochodów osobowych). Przy zastosowaniu metody porównawczej, wykazano, iż stawki wskazane przez stronę wykazują dużą dysproporcję w stosunku do stawek stosowanych przez innych przedsiębiorców. Naczelnik wskazał, iż stawki wynikające z uchwał Rady Powiatu w O. odbiegają od przyjętych w stosunkach danego rodzaju oraz podkreślił, iż nie znajdują zastosowania w przypadku Skarbu Państwa, ponieważ odnoszą się one do pierwotnych właścicieli pojazdów, a ich wysokość stanowi sankcję za nieodebranie porzuconego pojazdu w wyznaczonym terminie. Dodatkowo argumentował, iż po analizie dowodów uzyskanych w toku przeprowadzonego postępowania ustalono, że profil działalności gospodarczej M.A. jest w znacznej mierze zbieżny z działalnością T.R. - podmioty te świadczą usługi o podobnych charakterze, w zakresie usuwania oraz przechowywania pojazdów. Z uwagi na powyższe, zdecydowano o zastosowaniu stawek określonych w umowach zawartych w 2004 r. z T.R. wobec czego uznano, iż stawki zaproponowane ( w chwili zawierania umowy tj. w 2004 r.) przez T.R. są odpowiednie i mogą zostać zastosowane do usług świadczonych przez M.A. Naczelnik wskazał również, iż usługi innych przedsiębiorców zorientowane są na krótkoterminowe przechowywanie pojazdów (ujmowane w miesiącach). Natomiast w sprawie, przechowywanie pojazdu usuniętego z drogi w trybie przepisu art. 130a ustawy Prawo o ruchu drogowym, dokonywane było w sposób długotrwały. W konsekwencji jednostkowa stawka była niższa, niemniej jednak zlecenie długoterminowe postrzegane było jako korzystniejsze dla przedsiębiorcy, zapewniając mu popyt na usługi na określonym poziomie przez dłuższy okres. Tym samym M.A. przyznano kwotę 366,50 zł netto, ustalając zwrot kosztów jako: załadunek i rozładunek: 2,00 zł netto, transport pojazdu poza granicami O.: 60 km x 1,50 zł netto = 90 zł, przechowywanie pojazdu: 1,50 zł netto x 183 dni = 274,50 zł (w okresie od dnia 27 kwietnia 2006 r. do dnia 27 października 2006 r.). Zdaniem organu zastosowane stawki były adekwatne do poniesionych nakładów wynikających z konkretnych czynności i zawierały w sobie przyjęte w danych stosunkach wynagrodzenie. Konkludując Naczelnik podkreślił, iż żądane przez stronę wynagrodzenie w sugerowanej kwocie 1460,00 zł netto w sposób znaczący przewyższa wartość rynkową dozorowanego pojazdu (określoną przez biegłego skarbowego na 300,00 zł - wycena techniczna nr 3/72/2007).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
