Wyrok NSA z dnia 9 lipca 2014 r., sygn. II GSK 844/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 9 stycznia 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 1496/12 w sprawie ze skargi M.D. na postanowienie Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M.D. na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 stycznia 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 1469/12 oddalił skargę M. na postanowienie Komisji Nadzoru Finansowego z dnia r. nr w przedmiocie uchybienia terminu.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:
Decyzją z dnia r. Komisja Nadzoru Finansowego nałożyła na M karę pieniężną w wysokości zł, w związku ze stwierdzeniem naruszenia art. 39 ust. 2 pkt 4 lit. b w zw. z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), informując tego samego dnia przedstawicieli strony o ww. rozstrzygnięciu.
W dniu r. strona ustanowiła pełnomocnikiem radcę prawnego J., który udzielił dalszego pełnomocnictwa R. oraz T.
Następnie, postanowieniem z dnia r. Komisja Nadzoru Finansowego stwierdziła uchybienie terminu do wniesienia przez M wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia r.
Na powyższe rozstrzygnięcie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł M, domagając się jego uchylenia.
Wyrokiem z dnia 22 września 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1487/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone postanowienie. Podstawą orzeczenia było naruszenie przez Komisję Nadzoru Finansowego przepisów prawa procesowego w stopniu mogącym mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia. W ocenie Sądu okolicznością sporną była data doręczenia decyzji, zaś zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwalał jednoznacznie jej określić. Nie wyjaśnienie przez Komisję wskazanej okoliczności faktycznej, istotnej dla rozstrzygnięcia sprawy, obligowało zatem Sąd do uchylenia zaskarżonego postanowienia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
