Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2014 r., sygn. II GSK 1627/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesław Socha (spr.) Sędziowie NSA Cezary Pryca Marzenna Zielińska Protokolant Monika Tutak - Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 15 lutego 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 2453/12 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wpisu na listę radców prawnych oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 lutego 2013 r. o sygn. VI SA/Wa 2453/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę R. K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wpisu na listę radców prawnych.
Sąd I instancji przyjął, że Minister Sprawiedliwości prawidłowo utrzymał w mocy uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] czerwca 2012 r. oraz utrzymaną nią w mocy uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych we W. z dnia [...] marca 2012 r., którą odmówiono skarżącemu wpisu na listę radców prawnych Okręgowej Izby Radców Prawnych we W. Chodziło o to, że skarżący nie spełnia warunku określonego w art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 ze zm.), tj. swoim dotychczasowym zachowaniem nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego.
Zdaniem Sądu, negatywna ocena działań skarżącego w ramach prowadzonej przez niego w toku aplikacji kancelarii prawnej, dokonana przez organy samorządu radcowskiego oraz Ministra Sprawiedliwości, nie przekroczyła granic swobodnego uznania administracyjnego w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych. Z akt sprawy wynika bowiem, że przeciwko skarżącemu toczyło się szereg postępowań dyscyplinarnych z powodu skarg zgłaszanych przez klientów prowadzonej przez niego kancelarii prawnej. Wspólną cechą tych skarg był fakt, że skarżący wprowadzał klientów w błąd co do swoich uprawnień zawodowych. W szczególności skarżący zawierając umowy zlecenia w ramach kancelarii nie informował, iż nie jest adwokatem czy też radcą prawnym, zaś klienci tytułowali skarżącego "panem mecenasem". W sprawie [...] skarżącemu zarzucono wprowadzenia w błąd potencjalnych klientów poprzez rozsyłanie ulotek reklamujących "Kancelarię Prawną R. K.", kierowanie do konkretnych klientów i zamieszczanie na stronie internetowej ofert zawarcia umów stałego zlecenia. W ocenie Sądu, proponowane i zawierane przez skarżącego umowy stałego zlecenia miały na celu obejście prawa, w tym art. 87 § 1 k.p.c. W postępowaniu dyscyplinarnym ustalono bowiem, że takie umowy zlecenia wynikały ze zgłoszenia przez zleceniodawcę konkretnego istotnego dla niego problemu, a udzielanie przez skarżącego nierzetelnych informacji, w tym dotyczących istoty stałego zlecenia, ograniczało potencjalnym klientom swobodę wyboru pełnomocnika, narażając ich na niepowetowane szkody z unieważnieniem czynności prawnych włącznie. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny wymierzył skarżącemu karę nagany z ostrzeżeniem, a za drugi czyn karę upomnienia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
