Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2014 r., sygn. II FSK 1831/12
Niewystarczające jest wskazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towary i surowce niezbędne do prowadzonej działalności; za niewystarczające w tym zakresie należy także uznać dowody osobowe. Nie do zaakceptowania jest sytuacja, w której podmioty prowadzące działalność gospodarczą, wbrew przepisom ustaw podatkowych, mogłyby w ten sposób zastąpić obowiązek należytego prowadzenia dokumentacji podatkowej, a podstawa opodatkowania w istocie byłaby ustalana na podstawie zeznań.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia WSA (del.) Teresa Randak (sprawozdawca), Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B.S. i S.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Ke 148/12 w sprawie ze skargi B.S. i S.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach z dnia 15 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B.S. i S.S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 148/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę S.S. i B.S. - dalej określanych zamiennie "podatnicy", "zobowiązani" lub "skarżący" - na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 tycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r.
2. W/w wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym.
2.1. W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej oraz analizy dokumentacji dotyczącej prowadzonej przez S.S. w 2005r. działalności gospodarczej organ podatkowy nie stwierdził nieprawidłowości w zakresie przychodu, jednakże ujawnił nieprawidłowości w zakresie ewidencjonowania przez podatnika kosztów uzyskania przychodu, co skutkowało zawyżeniem kosztów o łączną kwotę 505 312,85 zł. W celu zweryfikowania rzetelności faktur wystawionych przez D.S. (brata podatnika) organ powołał biegłego z zakresu budownictwa ogólnego dla oceny możliwości wykonania przez podwykonawcę w 2005r. robót budowlanych udokumentowanych tymi fakturami. Na podstawie udostępnionych przez organ podatkowy materiałów dowodowych, tj. wystawionych przez brata faktur VAT, kosztorysów ofertowych i protokołów odbioru robót, biegły dokonał szacunkowego wyliczenia wartości robót remontowo - budowlanych możliwych do wykonania przez podwykonawcę, którym był brat podatnika. Przy sporządzaniu opinii biegły wziął pod uwagę liczbę zatrudnionych przez podwykonawcę pracowników, ilość roboczogodzin możliwych do przepracowania w ciągu 2005r. oraz rodzaj wykonywanych przez podatnika robót remontowo - budowlanych. Maksymalną wartość przedmiotowych robót biegły określił poprzez zastosowanie do ilości roboczogodzin (3660) przepracowanych przez firmę podwykonawcy w 2005r. stawki za 1 roboczogodzinę w wysokości 13,73 zł. Ilość roboczogodzin (3660) przepracowanych przez firmę brata podatnika w 2005r. biegły ustalił jako iloczyn liczby przepracowanych w 2005r. dni (305) i liczby pracy godzin w ciągu dnia (12). Biegły oparł się w tym zakresie na zeznaniach świadków. Stawkę za 1 roboczogodzinę biegły ustalił na podstawie stawek robocizny netto z narzutami, wynikających ze sporządzonych przez podatnika kosztorysów ofertowych i powykonawczych. Ustalona na tej podstawie maksymalna wartość robót budowlanych możliwych do wykonania przez firmę podwykonawcy w kwocie 50 251,80 została następnie zwiększona o 175%, tj. do kwoty 138.192,45zł, z uwagi na zgłoszenie w toku postępowania podatkowego faktu zatrudniania przez podwykonawcę pracownika oraz korzystania z nieodpłatnej pomocy ojca. Uwzględniając powyższe, w wydanej opinii biegły stwierdził, że firma D.S. nie mogła wykonać robót budowlanych o wartości 642 310,00 zł wynikających ze spornych faktur. W ocenie rzeczoznawcy, przedmiotowe prace mógł wykonać zespół składający się z co najmniej 19 pracowników, pracujących po 8 godzin dziennie przez cały rok, zgodnie z kodeksem pracy. Z uwagi na różne kwalifikacje pracowników, wydajność ta mogła różnić się o +/- 30%, a tym samym niezbędna ilość pracowników mogła mieścić się w przedziale od 11 do 25 pracowników w ciągu roku. Biegły zwrócił także uwagę na fakt, iż żaden wykonawca robót nie płaci swojemu podwykonawcy 100% wynagrodzenia otrzymanego od inwestora, lecz potrąca od 5 do 10% jako swoje wynagrodzenie. Jednakże w przedmiotowej opinii rzeczoznawca zastosował wyjątek od powyższej reguły przyjmując, że wykonawca zrefundował podwykonawcy 100% wynagrodzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
