Wyrok NSA z dnia 8 maja 2014 r., sygn. II FSK 1703/12
O tym, czy sprzedaż nieruchomości jest działalnością gospodarczą, nie decyduje liczba transakcji, ale całokształt okoliczności i czynności, które podejmował podatnik od zakupu do sprzedaży lokalu.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia del. WSA Tomasz Adamczyk (sprawozdawca), Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K.P. i P.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 16 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Op 75/12 w sprawie ze skargi K.P. i P.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 23 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K.P. i P.P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu kwotę 1200 (słownie: tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę K.P. i P.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2007 oraz odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek.
Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. decyzją z dnia 8 lutego 2011 r. określił zobowiązanie skarżących w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2007 w wysokości 61.003 zł oraz odsetki od nieuregulowanych w terminie zaliczek na ten podatek za miesiące od marca do listopada 2007 r. w wysokości 4.192 zł, ustalając, że skarżący uzyskał dochód z niezgłoszonej do opodatkowania pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami .
O prowadzeniu tej działalności świadczył fakt sprzedaży w roku podatkowym jednej nieruchomości - lokalu mieszkalnego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, przy czym również w latach poprzednich skarżący działalność taką wykonywał , w roku 2005 sprzedając pięć nieruchomość i nabywając cztery nieruchomości oraz w roku 2006 sprzedając jedną nieruchomość oraz nabywając kolejne cztery nieruchomości. Odnotowano ,że pierwsze nabycia miały miejsce w roku 1999 i 2003 . Mimo deklarowania zamiaru wykorzystania przychodu ze zbycia nieruchomości na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, skarżący przychody te przeznaczał na nabycie kolejnych nieruchomości celem ich odsprzedaży z zyskiem. O prowadzeniu przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie w sposób profesjonalny, ciągły i zorganizowany świadczy także sposób nabywania nieruchomości - na licytacjach komorniczych (wskazanie na postanowienia o przysądzeniu własności przez sąd powszechny ) przygotowywanie nabytych nieruchomości do sprzedaży przez przeprowadzenie podziału niektórych z nich i dokonywanie ulepszeń, a także zamieszczanie ogłoszeń o sprzedaży na stronie internetowej przedsiębiorstwa obrotu nieruchomościami, którego był współudziałowcem i członkiem zarządu. Odmówiono przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków ; B.B. uznając ,że zeznania tego świadka są bezcelowe z uwagi na stwierdzony stan faktyczny z punktu widzenia definicji działalności gospodarczej , w odniesieniu natomiast do - zeznań P.P. i I.P. - uznając, że ze względu na powiązania rodzinne i kapitałowe zeznania te mogą być nieobiektywne. Ponieważ skarżący prowadził również zgłoszoną do opodatkowania jednoosobową działalność gospodarczą, prowadzone przez niego księgi podatkowe uznano za nierzetelne po stronie przychodów pomijając uzyskane ze sprzedaży nieruchomości oraz zaniżając koszty uzyskania przychodu i nie ujawniając zakupionych nieruchomości stanowiących towar handlowy w spisach z natury na dzień 1 stycznia oraz na koniec roku podatkowego , na podstawie art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: O.p.), odstępując od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, gdyż pozostałe dane z ksiąg, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania. W rezultacie organ określił stronom podatek na podstawie art. 21 § 3 Op. za 2007 r. w wysokości 61.003,- zł w miejsce podanego w kwocie 17.073,- zł , określając stosowne odsetki na podstawie art. 53a Op.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
