Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. I FSK 770/13
Fakt, że obrót złomem, podobnie jak i paliwem, narażony jest na nadużycia (oszustwa) ze strony podmiotów prowadzących tego rodzaju działalność gospodarczą, nie uprawnia Sądu do braku skrupulatnego badania prawidłowości wydawanych w stosunku do tych podmiotów decyzji podatkowych i założenia z góry ich nierzetelności przy tym obrocie oraz odmowy rzetelnego ustosunkowania się do ich argumentów.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Alojzy Skrodzki, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 731/12 w sprawie ze skargi I. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 22 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2009 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w S. na rzecz I. A. kwotę 6.500 zł (słownie: sześć tysięcy pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Sz 731/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę I. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 22 czerwca 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2009 r.
1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w S. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z dnia 16 lutego 2012 r., którą określono I. A. (prowadzącemu w 2009 r. działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży złomu metali, papieru, plastiku, a także węgla, pod firmą P.H.U. "W.") zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług oraz kwotę tego podatku do zapłaty za poszczególne miesiące 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w uzasadnieniu przedmiotowej decyzji wskazał, że w trakcie postępowania kontrolnego organ pierwszej instancji ustalił, że podatnik ujął w ewidencji zakupów i dokonał odliczenia podatku naliczonego z 42 faktur dokumentujących zakup złomu, wystawionych w okresie od stycznia do grudnia 2009 r. przez F.H.U. "A.". Postępowanie kontrolne wykazało jednak, że ww. faktury nie obrazowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Z włączonej do akt niniejszej sprawy dokumentacji z postępowania kontrolnego przeprowadzonego wobec A. O. wynikało, że kontrahentka podatnika wprowadzała do obiegu prawnego faktury nabycia złomu, w których jako sprzedawcy figurowały podmioty nieistniejące, tj. "R." i M. K. W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej za zasadne uznał stanowisko organu pierwszej instancji co do tego, że ww. faktury - wobec treści art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej "u.p.t.u.") - nie mogły stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tychże fakturach. Ponadto w ramach postępowania kontrolnego organ podatkowy ustalił, że podatnik w rozliczeniu podatku od towarów i usług za wrzesień 2009 r. nie ujął zaliczki wynikającej z faktury VAT wystawionej 24 września 2009 r., podczas gdy z akt sprawy bezsprzecznie wynikało, że obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży złomu, powstał w momencie przyjęcia tej zaliczki. Organ odwoławczy wskazał dodatkowo, że rozliczenie zakupu i sprzedaży głównych rodzajów odpadów złomu (uwzględniających stan magazynowy na 1 stycznia 2009 r., asortyment, ilość, cenę jednostkową, wartość, datę nabycia i sprzedaży, stany magazynowe z dnia nabycia i sprzedaży, oraz zakup złomu rzekomo nabytego od firmy F.H.U "A." wskazywało na niedobory złomu, potwierdzające fakt dokonywania przez podatnika fikcyjnych transakcji, z których podatek, w części nieodzwierciedlającej rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, podlegał zapłacie na podstawie art. 108 ust. 1 u.p.t.u.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
