Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2014 r., sygn. I FSK 374/13
W świetle art. 187 § 1 O.p. nie ma podstaw do poszukiwania elementów stanu faktycznego, które nie mają żadnego odniesienia do podatkowoprawnego stanu faktycznego rozpatrywanej sprawy, czyli nie zmierzają do ustalenia (lub zaprzeczenia) warunków hipotezy określonej normy materialnego prawa podatkowego, która ma mieć w sprawie zastosowanie. Postępowanie dowodowe w sprawach podatkowych nie jest celem samym w sobie, lecz stanowi poszukiwanie odpowiedzi, czy w określonym stanie faktycznym sytuacja podatnika podpada, czy też nie podpada, pod hipotezę (a w konsekwencji i dyspozycję) określonej normy materialnego prawa podatkowego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. P. "M." s.c. M. W., M. Z. z siedzibą w D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 sierpnia 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 412/12 w sprawie ze skargi A. P. "M." s.c. M. W., M. Z. z siedzibą w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 12 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. P. "M." s.c. M. W., M. Z. z siedzibą w D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 600 zł (słownie: sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.
1.1. Wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2012 r., sygn. akt III SA/Gl 412/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M. s.c. M. W., M. Z. z siedzibą w D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 12 grudnia 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 24 lipca 2009 r., którą określono spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za luty 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej podzielił stanowisko organu podatkowego pierwszej instancji co do tego, że spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturze VAT wystawionej przez A. w K. Na podstawie dowodów zebranych w sprawie organy stwierdziły, że usługi widniejące na spornej fakturze zostały wykonane przez B. M., który nie był pracownikiem firmy A., a zatem usługi nie zostały wykonane ani przez wystawcę tych faktur, tj. M. M., ani też przez pracownika jego firmy. W związku z powyższym organy przyjęły, że zakwestionowana faktura - wobec treści art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej "u.p.t.u.") oraz § 14 ust. 2 pkt 4 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. nr 97 , poz. 970 ze zm., dalej "rozporządzenie M.F. z dnia 27 kwietnia 2004 r.") - nie mogła stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
