Wyrok NSA z dnia 19 września 2013 r., sygn. II OSK 533/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie Sędzia NSA Leszek Kamiński Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu w dniu 19 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. i R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 20 października 2011 r. sygn. akt II SA/Go 547/11 w sprawie ze skargi M. K. i R. K. z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 20 października 2011 r., sygn. akt II SA/Go 547/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę M. K. i R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wlkp. z dnia [...] maja 2011 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy.
Ostateczną decyzją z [...] grudnia 2005 r., znak: [...], Burmistrz S. ustalił, na wniosek Ł. B., środowiskowe warunki zgody na realizację przedsięwzięcia inwestycyjnego, tj. budowy centrum handlowo-usługowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą, na działkach o numerach ewid. [...] i [...], przy ul. [...] i [...] w S.
[...] marca 2006 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gorzowie Wlkp. wpłynął wniosek M. i R. K. o stwierdzenie nieważności wskazanej wyżej decyzji Burmistrza S. Kwestionowanej decyzji wnioskodawcy zarzucili rażące naruszenie art. 10 § 1, art. 39, art. 42 § 1 K.p.a. oraz rażące naruszenie art. 46a ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 ze zm.). W uzasadnieniu wskazywali, iż przysługuje im status stron w postępowaniu zakończonym wydaniem kwestionowanej decyzji środowiskowej. Wywodzili, iż Burmistrz S., wydając decyzję środowiskową, zastosował tryb przewidziany w przepisie art. 49 K.p.a, zgodnie z którym strony mogą być zawiadamiane o decyzjach i innych czynnościach organów administracji publicznej przez obwieszczenie lub w inny zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości sposób publicznego ogłaszania, o ile przepis szczególny tak stanowi. Zastosowanie wskazanego trybu do decyzji środowiskowych dopuszcza przepis art. 46a ust. 5 P.o.ś. Jednak, zdaniem wnioskodawców, nie mógł mieć on zastosowania w postępowaniu zakończonym wydaniem kwestionowanej decyzji, bowiem liczba stron postępowania nie przekraczała 20 wymaganych art. 46a ust. 5 P.o.ś. Naruszenie tego obowiązku powoduje, że kwestionowana decyzja rażąco narusza prawo. Jednocześnie, bez względu na rażący charakter naruszenia prawa, decyzja środowiskowa jest nieważna z mocy prawa (art. 11 P.o.ś). Spełniona zatem została również przesłanka nieważności o jakiej mowa w art. 156 § 1 pkt 7 K.p.a.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
