Wyrok NSA z dnia 16 maja 2013 r., sygn. II OSK 144/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Leszek Kamiński (spr.) Sędziowie NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant starszy asystent sędziego Anna Pośpiech-Kłak po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2013r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 czerwca 2011 r. sygn. akt II SA/Kr 562/11 w sprawie ze skargi S.G. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia 29 grudnia 1998 r. nr NB.I.7351-29/98/Pw w przedmiocie obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania; 2) zasądza od S. G. na rzecz P. P. kwotę 370 (trzysta siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 21 czerwca 2011 r. sygn. akt II SA/Kr 562/11 w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia 29 grudnia 1998r., nr NB.I-7351-29/98/Pw, w przedmiocie obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji.
W motywach wyroku Sąd Wojewódzki powołał następujący stan faktyczny i ocenę prawną sprawy:
Prezydent Miasta Krakowa decyzją nr 659/95 z dnia 18 września 1995r., znak NB.III-7355-68-147/95, na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267), zw. dalej k.p.a., art. 42 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 października 1974r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229 ze zm.), zw. dalej ustawą z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane, art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414 ze zm.), zw. dalej ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, oraz na mocy porozumienia z dnia 20 grudnia 1993r. zawartego między Wojewodą Krakowskim a Prezydentem Miasta Krakowa w sprawie przekazania niektórych zadań i kompetencji z zakresu administracji rządowej do wykonania organom Gminy Kraków (Dz.U. Woj. Małopolskiego Nr 2, poz. 5 ze zm. z dnia 31 grudnia 1994r.), nałożył na P. P. - właściciela budynku jednorodzinnego zlokalizowanego na działce nr ..., obr.15 przy ul. K. w Krakowie - obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie powyższego obiektu budowlanego wykonanego bez wymaganego pozwolenia na budowę i w tym celu przedłożenia: inwentaryzacji architektonicznej powykonawczej, inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej, dziennika budowy, protokołów sprawdzeń instalacji, orzeczenia technicznego dotyczącego prawidłowości wykonanych robót budowlanych, oświadczenie kierownika budowy, opinii określającej wpływ istniejącej zabudowy działek nr .... i nr ... - obr.15, na przewidywaną zabudowę działki nr ... budynkiem dwurodzinnym z uwzględnieniem wymogów obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Krakowa. W uzasadnieniu decyzji podał, że realizacja przedmiotowego budynku przebiegała na podstawie decyzji AN-III-2-XII.WS-7353-89/93 z dnia 5 sierpnia 1995r., która została uchylona wyrokiem NSA z dnia 24 lutego 1995r. wraz z utrzymującą ją w mocy decyzją Wojewody Krakowskiego znak RP-NB-7351/P/84/93 z dnia 4 listopada 1993r. Podczas wizji lokalnej w dniu 11 lipca 1995r. stwierdzono, że przedmiotowy budynek jest na etapie stanu surowego zamkniętego. Wykonano dach, osadzono stolarkę, a inwestor przygotowywał się do rozpoczęcia robót wykończeniowych. W tej sytuacji - zdaniem organu - należało zebrać materiał o przebiegu i prawidłowości wykonania robót budowlanych oraz uzyskać opinię, czy istnieje możliwość realizacji budynku mieszkalnego na działce nr ... w taki sposób, aby nie zostały naruszone prawa jej współwłaścicieli. W związku z odwołaniami A. P. i P. P. powyższa decyzja została uchylona decyzją Wojewody Krakowskiego z dnia 6 grudnia 1995r., znak RP.II-7351/76/95/P, a sprawa przekazana organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Powołując jako podstawę rozstrzygnięcia art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane oraz art. 138 § 2 k.p.a. organ odwoławczy uznał, że zaskarżona decyzja została wydana przedwcześnie, bez uprzedniego wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych. W tym zakresie wskazał, że powoływany przez organ pierwszej instancji art. 42 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 października 1974r. Prawo budowlane stwarza podstawę jedynie do badania kwestii zdatności obiektu do użytkowania, natomiast pozostawia poza jakąkolwiek oceną kwestię jego zgodności z przepisami. W sprawie niniejszej wydanie rozstrzygnięcia warunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem w trybie art. 40 w zw. z art. 103 lub też na podstawie art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane, w przypadku ustalenia, że stan zaawansowania robót wskazuje na celowość udzielenia pozwolenia na budowę. W obu tych wypadkach winien zostać zebrany materiał dowodowy w oparciu o art. 77 i 123 k.p.a.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
