Postanowienie NSA z dnia 6 września 2013 r., sygn. II FZ 683/13
Wstrzymanie wykonania aktu
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia B. Sp. z o.o. z siedzibą w O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 990/13 w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. z siedzibą w O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 6 lutego 2013 r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
II FZ 683/13
U Z A S A D N I E N I E
Postanowieniem z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 990/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej jako: "WSA") działając na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. określanej dalej: "p.p.s.a"), odmówił B. Sp. z o.o. z siedzibą w O. (dalej również jako: "skarżąca" lub "spółka") wstrzymania wykonania decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej: Dyrektor UKS) w W. z dnia 24 września 2012 r., nr [...]. Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, skarżąca wniosła do WSA skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 6 lutego 2013 r. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 24 września 2012 r. określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od osób prawnych za 2009 r. W skardze zamieszczono wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Dyrektora UKS z dnia 24 września 2012 r. określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od osób prawnych za 2009 r. Uzasadniając wniosek skarżąca wskazała, iż wpłacając kwotę podatku zgodnie z decyzją z dnia 24 września 2012 r., spółka utraci możliwość finansowania z tej kwoty swoich zobowiązań, będzie zmuszona podjąć kroki aby uzyskać fundusze w miejsce zapłaconej kwoty, najprawdopodobniej będzie zmuszona zaciągnąć kredyt w banku. Taka sytuacja w sposób oczywisty spowoduje w majątku skarżącej stratę związaną chociażby z kosztami takiego kredytu. WSA, postanowieniem z dnia 12 czerwca 2013 r., stwierdził, że wniosek skarżącej nie zasługuje na uwzględnienie. WSA podniósł, iż orzekając o wstrzymaniu lub odmowie wstrzymania zaskarżonego aktu Sąd ocenia czy w sprawie zaszły przesłanki określone w art. 61 § 3 p.p.s.a. tj. przesłanka niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. WSA zwrócił również uwagę iż ocena ta, w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę. Oznacza to, że wniosek powinien być wnikliwie uzasadniony. Brak jakiegokolwiek uzasadnienia wniosku lub uzasadnienie go w sposób lakoniczny, sprowadzający się w gruncie rzeczy do przytoczenia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, uniemożliwia Sądowi ocenę czy wyżej wymienione przesłanki zachodzą w sprawie. Zdaniem WSA w niniejszej sprawie skarżąca stwierdziła jedynie ogólnikowo, że wpłacając kwotę podatku zgodnie z decyzją z dnia 24 września 2012 roku, utraci możliwość finansowania z tej kwoty swoich zobowiązań, będzie zmuszona podjąć kroki aby uzyskać fundusze w miejsce zapłaconej kwoty, najprawdopodobniej będzie zmuszona zaciągnąć kredyt w banku. WSA zwrócił uwagę, że skarżąca nie podała jednak żadnych konkretnych, popartych stosownymi dokumentami informacji, które pozwoliłyby ocenić zasadność twierdzeń zawartych we wniosku. Skarżąca nie powołała również istotnych okoliczności, które wskazywałyby, że wykonanie decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 24 września 2012 r. doprowadzi do wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W ocenie WSA skarżąca nie wykazała zatem w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, że w sprawie zachodzi realna możliwość zaistnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, brak było zatem podstaw do udzielenia stronie ochrony tymczasowej i wydania orzeczenia zgodnego z jej oczekiwaniami. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, WSA na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., odmówił skarżącej wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca wniosła o jego uchylenie i przekazanie sprawy WSA do ponownego rozpoznania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
