24.09.2013 Podatki

Wyrok NSA z dnia 24 września 2013 r., sygn. I FSK 1165/12

Przepis art. 181 O.p. wprowadza odstępstwo od reguły bezpośredniego prowadzenia postępowania dowodowego przez organ podatkowy i w istotny sposób ogranicza zasadę bezpośredniości. W przepisie tym wprost zastrzeżono wszak, że dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być m.in. materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe. Tym samym korzystanie z takich materiałów samo w sobie nie narusza zasady czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym ani też nie może naruszać jakichkolwiek innych przepisów Ordynacji podatkowej, nie jest przy tym konieczne ponowne przesłuchanie w toku postępowania podatkowego świadka, który zeznawał w postępowaniu karnym.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 marca 2011 r. sygn. akt III SA/Gl 655/10 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 9 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 2700 zł (słownie: dwa tysiące siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 8 marca 2011 r., sygn. akt III SA/Gl 655/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 9 grudnia 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2002 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z 6 sierpnia 2009 r. określającą M. J., prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie handlu paliwem pod firmą P.P.H.U. M., zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za kwiecień 2002 r. Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji wskazał, że zgromadzone w sprawie materiały dowodowe potwierdzają fakt nabywania przez M. J. oleju opałowego poprzez podstawioną firmę S. A. R., który nie był samodzielnym przedsiębiorcą, gdyż rzeczywistym decydentem oraz sprawcą zdarzeń gospodarczych w firmie S. był M. J. Firma S. za środki pieniężne otrzymane od M. J. dokonywała bowiem zakupu paliwa, odbieranego następnie przez M. J. lub pracowników jego firmy. A. R. w ramach współpracy z M. J. otrzymywał stosowne wynagrodzenie. Organ stwierdził zatem, że prowadzona przez firmę M. ewidencja VAT, w części dotyczącej sprzedaży za ww. okres rozliczeniowy, jest nierzetelna. Organ kontroli skarbowej określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe z tytułu sprzedaży produktów ropopochodnych na podstawie danych wynikających z faktur VAT wystawionych dla firmy S. Ustalając podstawę opodatkowania przyjęto, że w badanym okresie rozliczeniowym M. J. nie był jedynym odbiorcą towaru zakupionego przez A. R. w hurtowni M. Sp. z o.o. Organ przyjął, że wartość 1 litra zakupionego przez S. produktu równa jest wartości 1 litra produktu sprzedanego przez M. J. i wyliczył podstawę opodatkowania oraz należny podatek VAT.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne