Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2013 r., sygn. II FSK 1126/11
O uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, polegającego na zakupie towaru lub usługi u konkretnego sprzedawcy i za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy wykazanie, że podatnik mógł nabyć towar lub usługę i wykorzystać je w działalności gospodarczej, aby wydatek ten móc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA del. Lidia Ciechomska- Florek (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Gd 1071/10 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 5 sierpnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od J. R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 2.164 (dwa tysiące sto sześćdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Dyrektor Izby Skarbowej w G. pismem z 17 lutego 2011 r., wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 stycznia 2011 r. I SA/Gd 1071/10. Wyrokiem tym Sąd uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. Zakwestionowany wyrok zapadł na tle następującego stanu faktycznego:
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, decyzją z dnia 23 stycznia 2009 r. określił J. R. (dalej jako skarżący), wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2007. Powodem określenia zobowiązania w wyższej kwocie niż kwota podana w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu/straty za 2007 r. były stwierdzone nieprawidłowości, takie jak nie zaewidencjonowanie faktur zakupu towarów handlowych na łączą kwotę netto 2.590,77 zł, faktur zakupu materiałów na łączną kwotę 963,99 zł i faktur zakupu energii elektrycznej na kwotę 530,26 zł. Także zawyżenie kosztów uzyskania przychodów wykazane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów dotyczące roweru wodnego i 39 używanych tapczanów. Według organu kontroli skarbowej, wydatki na zakup tapczanów zostały poniesione po dniu osiągnięcia ostatniego przychodu roku 2007 (25 września 2007 r.) i na kilka dni przed dniem likwidacji działalności gospodarczej. Na zakup roweru wodnego skarżący nie przedstawił żadnego dowodu. Organ kontroli wskazał, że w następstwie przeszukania pomieszczeń w Ośrodku Wypoczynkowym "J.", znaleziono 363 sztuki dowodów wpłat potwierdzających przyjęcie gotówki z tytułu pobytu w ośrodku wczasowiczów. W oparciu o uzyskane dowody ustalono, że łączna wartość wpłaconych przez wczasowiczów kwot do 10 września 1997 r. z tytułu pobytu w ośrodku wynosi 146.923,50 zł. Tymczasem wysokość przychodów ujętych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów z tytułu sprzedaży miejsc w ośrodku to 27.527,83 zł. Stwierdzono, że analiza i porównanie wartości wystawionych faktur i sprzedaży nieudokumentowanej z dowodami KP potwierdzającymi przyjęcie gotówki oraz wyciągami bankowymi i przekazami pocztowymi potwierdzającymi dokonywanie rezerwacji poprzez przedpłaty (zaliczki) wykazuje znaczne różnice między przychodami wykazanymi w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a przychodem faktycznie osiągniętym. W związku z powyższym, organ kontroli skarbowej dokonał wyliczenia przychodu w oparciu o ujawnione dowody wpłat, zestawiając je z innymi dowodami (fakturami) oraz z zapisami w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Przesłuchany w charakterze strony skarżący zeznał m. in., że podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów po stronie przychodów były wystawione faktury VAT. Wysokość przychodów nie udokumentowanych fakturami ustalał w ten sposób, że: "kwotę tą dopasowywałem aby wynik działalności oscylował w granicach zera. To znaczy aby nie wyszedł dochód ani też znacząca strata". Skarżący zeznał także na temat wysokości marż stosowanych w odniesieniu do sprzedawanego piwa oraz posiłków serwowanych wczasowiczom. Organ kontroli skarbowej stwierdził nierzetelność podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jednakże odstąpił od określenia podstawy opodatkowania, ponieważ dane wynikające z księgi podatkowej, uzupełnione zebranym materiałem dowodowym, pozwalały na określenie podstawy opodatkowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
