Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. I FSK 41/12
W art. 240 § 1 pkt 5 O.p. mowa jest o nowych dowodach istniejących w dniu wydania decyzji nieznanych organowi, który je wydał. Zatem chodzi o dowody w znaczeniu środków dowodowych, czyli w ujęciu przedmiotowym, a więc np. zeznania świadków istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, który je wydał, a nie samych źródeł dowodowych.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 14 września 2011 r., sygn. akt I SA/Bk 273/11 w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 16 maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj i wrzesień 2006 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji oraz przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z dnia 14 września 2011 r., sygn. akt I SA/Bk 273/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę D. S. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia 16 maja 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj i wrzesień 2006 r.
1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że decyzją z dnia 20 lutego 2009 r., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B., określił D. S. zobowiązanie w podatku od towarów i usług od stycznia do maja oraz wrzesień 2006 r. w sposób odmienny od zadeklarowanego. Powyższa decyzja, z uwagi na brak odwołania skarżącego, stała się decyzją ostateczną.
W dniu 7 grudnia 2010 r., pełnomocnik skarżącego, powołując się na przepis art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej powoływana w skrócie jako: "Ordynacja podatkowa" lub "O.p."), wniósł o wznowienie postępowania zakończonego decyzją z dnia 20 lutego 2009 r. Jako nową okoliczność faktyczną lub nowy dowód skarżący wskazał wyrok WSA w Białymstoku z dnia 15 września 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 130/10, którym została uchylona decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 15 stycznia 2010 r., określająca zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w miejsce zadeklarowanego, wydana wobec skarżącego i jego małżonki. Zaznaczył, że decyzja ostateczna w przedmiocie podatku od towarów i usług od stycznia do maja oraz wrzesień 2006 r., jak i uchylona decyzja dotycząca podatku dochodowego za 2006 r. wydane zostały na podstawie tego samego materiału dowodowego. Ponadto skarżący, wraz z wnioskiem o wznowienie postępowania przedłożył jako nowy dowód oświadczenie złożone w dniu 26 czerwca 2009 r., przez Państwa W. z L., na okoliczność zbycia przez D. S. w 2006 r. samochodu marki Ford Modeno, w szczególności kwoty przychodu uzyskanego ze sprzedaży tego pojazdu. Z treści oświadczenia wynika, że skarżący zbywając wcześniej nabyty od E. i M. W. przedmiotowy pojazd, uzyskał przychód w wysokości 500 zł z tytułu prowizji za pośrednictwo w sprzedaży samochodu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
