Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. II OSK 2167/11
Samowola budowlana powinna być prawomocnie stwierdzona w odrębnym postępowaniu prowadzonym przez organy nadzoru budowlanego. Dopiero wtedy strona postępowania o ustalenie warunków zabudowy może powoływać się na to, że istniejąca na działce sąsiedniej zabudowa jest niezgoda z prawem.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj Sędziowie Sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.) Sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach, Z. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 21 czerwca 2011 r., sygn. akt II SA/Ke 217/11 w sprawie ze skargi Towarzystwa P. K. w Kielcach na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 24 stycznia 2011 r. znak: SKO.PZ-71/5645/653/10 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej decyzji uchylającej warunki zabudowy oddala skargi kasacyjne
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 czerwca 2011 r., sygn. akt II SA/Ke 217/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach po rozpoznaniu skargi Towarzystwa P.ł K. w Kielcach na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 24 stycznia 2011 r. znak: SKO.PZ-71/5645/653/10 w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji uchylającej warunki zabudowy uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta Miasta Kielc z dnia 24 listopada 2009 r. i określił, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości.
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Decyzją z dnia 24 stycznia 2011r. znak SKO.PZ-71/5645/653/10 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach po zapoznaniu się ze skargą Z. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 10 listopada 2010r. uchylającą w całości i przekazującą do ponownego rozpoznania decyzję Prezydenta Miasta Kielce z dnia 24 listopada 2009r. znak: AU.L73312-11-38/2008, którą w wyniku wznowienia postępowania Prezydent Miasta Kielce odmówił uchylenia własnej decyzji ostatecznej z dnia 3 grudnia 2008r. - na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej jako "p.p.s.a."), uwzględniło ww. skargę i uchyliło w całości własną decyzję z dnia 10 listopada 2010r. oraz utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Kielce z dnia 24 listopada 2009 r. W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że decyzją z dnia 2 marca 2010r., po rozpoznaniu odwołania Towarzystwa P. K. w Kielcach uchyliło w całości decyzję Prezydenta Miasta Kielc z dnia 24 listopada 2009r., którą w wyniku wznowienia postępowania Prezydent odmówił uchylenia własnej decyzji ostatecznej z dnia 3 grudnia 2008r. ustalającej, na wniosek Z. N., warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 27 budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej oraz zjazdu na działkach nr ewid. 691, 692 i 693, obręb 0014, przy ul. [...], w Kielcach, argumentując, że decyzja ta została wydana z naruszeniem prawa, ale nie podlega uchyleniu, gdyż w wyniku wznowienia zapadłaby decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej. Decyzja SKO z dnia 2 marca 2010r. została uchylona wyrokiem WSA w Kielcach z dnia 16 czerwca 2010r. sygn. akt II SA/Ke 281/10. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd stwierdził, iż organ pominął ocenę sprawy z punktu widzenia wszystkich podstaw wznowienia wymienionych w art. 145 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. - Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze. zm., powoływanej dalej jako "k.p.a.") i ograniczył się tylko do zbadania przesłanki określonej w punkcie 6 k.p.a. Przesłanka ta, w niniejszej sprawie nie wystąpiła, ponieważ zostało uzyskane wymagane przepisami prawa stanowisko właściwego wówczas organu. Sąd uznał, że nie zachodzi również przesłanka, określona w punkcie 4 art. 145 § 1 k.p.a. Rozstrzygając sprawę ponownie Kolegium decyzją z dnia 10 listopada 2010r. uchyliło w całości decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. Na tę decyzję skargę do WSA w Kielcach złożył Z. N., po zapoznaniu się z jej treścią SKO w Kielcach stwierdziło konieczność uwzględnienia skargi i uchylenia w całości własnej decyzji z dnia 10 listopada 2010r. i utrzymaniu w mocy decyzji Prezydenta Miasta Kielce z dnia 24 listopada 2009r. W motywach tego rozstrzygnięcia organ podał, że rozstrzygając sprawę ponownie związany było oceną prawną, zawartą w wyroku z dnia 16 czerwca 2010r. Analizując całą sprawę w aspekcie wystąpienia przesłanek wznowienia uznał, że decyzja organu I instancji nie jest dotknięta żadną z wad wymienionych w art. 145 § 1 i 145a k.p.a. Uzasadniając brak wystąpienia podstaw wznowienia określonych w punkcie 5 Kolegium stwierdziło, że w niniejszej sprawie pismem z dnia 8 maja 2009r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta Kielce poinformował, że budynek mieszkalny i gospodarczy na działce nr 831 wybudowane zostały samowolnie i są objęte ostatecznym nakazem administracyjnym rozbiórki z odroczeniem do dnia 31 grudnia 2012r. Znając treść tego pisma Prezydent Miasta Kielce zasadnie wydał badaną obecnie decyzję z dnia 24 listopada 2009r. W ocenie SKO w Kielcach, wydanie decyzji było możliwe, w świetle art. 61 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm., dalej jako "u.pz.p."), gdyż co najmniej jedna działka dostępna z tej samej drogi publicznej jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy. Odnosząc się do podniesionego zarzutu dotyczącego istotnego naruszenia art. 61 ust. 1 pkt 1-5 ww. ustawy, a tym samym wadliwie sporządzonej analizy urbanistycznej, w wyniku której ustalono warunki zabudowy Kolegium stwierdziło, że jest on bezzasadny. Podało, że obszar objęty analizą na mapie spełniającej wymagania art. 52 ust. 2 u.p.z.p. stanowi ograniczony liniami przerywanymi obszar obejmujący ulice: [...],[...],[...], w sposób nie naruszający przepisu § 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U.z 2003 Nr 164 poz. 1588, dalej jako "rozporządzenie"). Na obszarze tym znajdują się grunty rolne, leśne oraz zabudowane budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi i gospodarczymi. Organ podkreślił, że sposób wyznaczenia granic obszaru analizowanego jest w pewnej mierze uznaniowy, gdyż § 3 ww. rozporządzenia określa minimalne granice obszaru analizowanego co oznacza, że organ wydający decyzję o warunkach zabudowy może wyznaczyć większy obszar wokół terenu inwestycji, który będzie tworzył całość urbanistyczną, a skoro kwestia ta jest uznaniowa, to tym samym nie ma podstaw do stwierdzenia rażącego naruszenia ww. § 3 rozporządzenia. W granicach obszaru analizowanego znajdują się działki zabudowane budynkami mieszkalnymi i gospodarczymi. Są to działki nr: 877/3, 879, 880 i 831. W obszarze analizowanym ujęte są również działki, które nie posiadają zabudowy w granicach obszaru analizowanego ale na terenie bezpośrednio sąsiadującym z tym obszarem. Są to działki nr: 878, 877/2, 876, 875 i 874. Na działkach tych znajdują się budynki mieszkalne i gospodarcze. Z części graficznej analizy wynika, że ww. działki przylegają zarówno do ulicy [...], jak i do ulicy [...], która łączy się bezpośrednio z ulicą [...] a następnie z ulicą [...] i ulice te stanowią wspólny ciąg komunikacyjny obsługujący działki zabudowane i niezabudowane na tym obszarze. Bezspornym w sprawie jest, że w wyznaczonym obszarze analizowanym znajduje się trwała zabudowa mieszkalna i gospodarcza. Z kolei odnosząc się do zarzutu, że nielegalna zabudowa nie może stanowić podstawy do ustalenia warunków zabudowy, Kolegium powołało wyroki Trybunału Konstytucyjnego z dnia z dnia 20 grudnia 2007r. sygn. P 37/06 i 21 września 2009r. sygn. akt P 46/08 i wskazało, że obecnie prawo budowlane przewiduje alternatywne procedury legalizacji samowoli budowlanej. Konstrukcję postępowania rozbiórkowego sprowadzić można do stwierdzenia, że zasadą jest legalizacja samowoli budowlanej a wydanie nakazu jej rozbiórki stanowi wyjątek. W związku z czym, bez znaczenia pozostaje w niniejszej sprawie fakt objęcia obszarem analizowanym kilku zabudowań powstałych samowolnie. Co do zarzutu podniesionego w nowosporządzonej, dla potrzeb wniosku o stwierdzenie nieważności, analizie urbanistycznej, ustalenia w sposób rażący, wielkości wskaźnika powierzchni zabudowy organ stwierdził, że ze znajdującej się w aktach analizy (części tekstowej i graficznej) wynika, że wskaźnik intensywności zabudowy w obszarze analizowanym wynosi od 0,07 do 0,49. Dla wnioskowanej inwestycji wskaźnik ten został ustalony - do 0,32. Analizując prawidłowość ustalenia powyższego parametru Kolegium wskazało, że wprawdzie organ nie podał w analizie średniej wartości wskaźnika obliczonego dla wyznaczonego obszaru analizowanego, ale dokonał oceny możliwości zastosowania ww. parametru, w wielkości wynikającej z wniosku inwestorskiego i uznał, że jego ustalenie w wysokości 0,32 jest możliwe. W takich okolicznościach brak jest postaw do przyjęcia, że ww. parametr ustalony został z rażącym naruszeniem prawa. Warunki i wymagania dotyczące nowej zabudowy i zagospodarowania terenu ustalone zostały w decyzji o warunkach zabudowy, zawierającej część tekstową i graficzną. Wyniki analizy, zawierające część graficzną i tekstową stanowią załącznik do decyzji o warunkach zabudowy. Zatem decyzja ta nie narusza § 9 ww. rozporządzenia. Nadto, zdaniem Kolegium, oceniana decyzja nie narusza wymagań określonych w art. 61 ust. 1 pkt 2-5 u.p.z.p. Ponadto działający z upoważnienia Wojewody Świętokrzyskiego Wojewódzki Konserwator Przyrody uzgodnił pozytywnie wnioskowaną inwestycję w zakresie Chęcińsko-Kieleckiego Parku Krajobrazowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
