Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2012 r., sygn. II FSK 1096/11
W sytuacji, gdy przeniesienie odpowiedzialności podatkowej na członków zarządu spółki należy traktować jako wyjątkowy instrument, to w celu ustalenia "czasu właściwego do zgłoszenia wniosku", należy ustalić moment, kiedy zarząd spółki, przy dołożeniu należytej staranności, mógł uzyskać wiedzę o tym, iż spółka stała się niewypłacalna i w sposób trwały zaprzestała płacenia długów, a jej majątek nie wystarczał na ich zaspokojenie.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 512/10 w sprawie ze skargi W. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 9 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz W. G. kwotę 530 (słownie: pięćset trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 512/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę W. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 9 marca 2010 r., w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki.
W motywach orzeczenia Sąd podał, że jak wynikało z uzasadnienia decyzji organu pierwszej instancji, skarżący od 5 lipca 2002 r. do dnia ogłoszenia upadłości, tj. do 2 września 2005 r., pełnił funkcję prezesa zarządu P.P.H.U. "A." sp. z o. o. z w G. Organ egzekucyjny w trakcie prowadzonego postępowania stwierdził brak majątku zarówno ruchomego, jak i nieruchomego, mogącego stanowić przedmiot skutecznej egzekucji wobec spółki. Jedynym skutecznym środkiem, jaki zastosowano w trakcie postępowania, okazało się zajęcie wierzytelności zrealizowane w całości 1 grudnia 2003 r. oraz zajęcie rachunku bankowego, którego realizacja trwała do grudnia 2004 r. (po tym czasie zastosowany środek okazał się bezskuteczny z powodu braku środków na rachunku bankowym spółki). W związku z ogłoszeniem w dniu 2 września 2005 r. upadłości Spółki prowadzone postępowanie egzekucyjne zostało umorzone z mocy prawa po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości. Zdaniem organu, zostało ono jednak kontynuowane poprzez prowadzenie postępowania upadłościowego, tzw. egzekucję uniwersalną, gdyż cele tych postępowań, tj. zaspokojenie wierzycieli, były tożsame. Ukończenie postępowania upadłościowego, co nastąpiło postanowieniem sądu z dnia 17 kwietnia 2008 r., w wyniku którego nie zaspokojono wierzytelności Skarbu Państwa, potwierdza bezskuteczność egzekucji wobec spółki. Sąd wskazał dalej, iż z uzasadnienia decyzji organu pierwszej instancji wynikało także, iż w trakcie prowadzonego postępowania skarżący nie wskazał mienia, z którego egzekucja zaległości podatkowych spółki byłaby możliwa, natomiast podniósł, iż zaistniała przesłanka wyłączająca jego odpowiedzialność za długi spółki, ponieważ wniosek o ogłoszenie upadłości został zgłoszony we właściwym czasie, co potwierdza fakt ogłoszenia przez sąd upadłości spółki postanowieniem z dnia 2 września 2005 r., następnie prowadzenia postępowania upadłościowego i w konsekwencji jego zakończenie postanowieniem sądu z dnia 17 kwietnia 2008 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
