Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. I OSK 492/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie: sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.) sędzia del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant asystent sędziego Andrzej Bieńkowski po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Parafii E. - A. Św. P. i Św. P. w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1552/09 w sprawie ze skargi Parafii E.-A. Św. P. i Św. P. w P. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 listopada 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1552/09 oddalił skargę P. E. - A. św. P. i św. P. w P. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia (...) lipca 2009 r. nr (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia o przejściu nieruchomości na własność państwa.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Minister Edukacji Narodowej decyzją z dnia (...) czerwca 2008 r., Nr (...), po rozpoznaniu wniosku P. E. - A. św. P. i św. P. w P. , odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Oświaty z dnia (...) maja 1960 r. stwierdzającego na podstawie art. 2, art. 9 ust. 2, art. 16 ust. 1 pkt 1 i art. 17 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. Nr 11, poz. 37), powoływanej dalej: "ustawa z dnia 25 lutego 1958 r.", przejście na własność Skarbu Państwa z dniem 8 marca 1958 r. zabudowanej nieruchomości o pow. 2,8003 ha, położonej w P. przy ul. L., zapisanej w księdze wieczystej nr rep. (...) (ciąg dalszy księgi nr KW (...)), stanowiącej uprzednio własność Gminy K. P. E.-A. w P.. W złożonym wniosku P. E.-A. św. P. i św. P. w P. twierdziła, że kwestionowane orzeczenie wydano z rażącym naruszeniem prawa, a mianowicie bez zapewnienia jej udziału w postępowaniu, a nadto decyzję wydano przy braku właściwej podstawy materialnoprawnej. W ocenie wnioskującej P., powołana w decyzji Ministra Oświaty podstawa prawna była błędna, gdyż dotyczyła przedsiębiorstw i innego mienia, chyba że władanie państwowych jednostek organizacyjnych nad innym mieniem opierało się na tytule prawnym wynikającym z przepisów szczególnych, innych niż wymienione w art. 1 i 17 pkt 1 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. Te przepisy nie były podstawą zawładnięcia nieruchomościami P. lecz dekret z marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz. U. Nr 13, poz. 87 ze zm.), który również był zastosowany bezpodstawnie, gdyż mienie parafialne nigdy nie było opuszczone przez P., ani nie było mieniem poniemieckim.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
