Wyrok NSA z dnia 15 marca 2010 r., sygn. I OSK 953/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Jolanta Rajewska sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant Anna Krakowiecka po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. S od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 7 kwietnia 2009 r. sygn. akt II SA/Bd 37/09 w sprawie ze skargi Z. S na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2009 r., sygn. akt II SA/Bd 37/09,Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Z. S. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
W dniu 7 listopada 2008 r. do Izby Celnej w T. wpłynął wniosek pełnomocnika Z. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy dot. decyzji nr [...] z dnia [...] czerwca 2008 r. o zwolnieniu ze służby funkcjonariusza celnego, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego złożenia. Postanowieniem z dnia [...] listopada 2008 r. znak: [...] Dyrektor Izby Celnej w T. odmówił przywrócenia terminu stwierdzając, że wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy został złożony z uchybieniem terminu. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ wskazał, że okolicznością bezsporną jest, że w dniu 17 czerwca 2008 r. Z. S. odmówił odebrania ww. decyzji bezpośrednio od przedstawicieli Dyrektora Izby Celnej w T., pod swoim adresem zamieszkania. Ponadto ze względu na charakter sprawy ww. decyzja została wysłana Z. S. w dniu 17 czerwca br., za pośrednictwem Poczty Polskiej. Zdaniem organu w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego przesłanką uzasadniającą przywrócenie terminu jest uprawdopodobnienie przez osobę zainteresowaną braku swojej winy, o którym można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Przy ocenie winy organ administracji państwowej winien przyjmować obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Natomiast nie do przyjęcia jest twierdzenie, że jedynym powodem, który uzasadnia fakt niezłożenia w terminie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz braku możliwości osobistego prowadzenia swoich spraw pracowniczych była przewlekła choroba. Z oznaczeń na zwolnieniach lekarskich, które Z. S. przesłał do Izby Celnej przez okres swojej nieobecności w służbie, aż do momentu zwolnienia, tj. do dnia 17 września 2008 r. wynikało, że pacjent mógł chodzić. Należy więc uznać, że jego choroba nie stanowiła przeszkody do odebrania korespondencji, w tym również z urzędu pocztowego. Co więcej w świetle orzecznictwa NSA adresat przesyłki nie jest jedyną osobą, która jest uprawniona do jej odbioru. Skoro w przypadku nieobecności adresata pismo doręcza się, w myśl art. 43 K.p.a. do rąk dorosłego domownika, to uznać należy, że w przypadku awizowania przesyłki dorosły domownik uprawniony jest również do jej odbioru w urzędzie pocztowym. Ponadto jak wynika z zaświadczenia lekarskiego załączonego do złożonego wniosku, Z. S. jest pod opieką lekarską od października 2004 r. Dlatego też jeżeli choroba uniemożliwiała ww. prowadzenie swych spraw pracowniczych, to winien był wcześniej ustanowić pełnomocnika tym bardziej, iż w trakcie tego okresu otrzymywał korespondencję z Izby Celnej w T. w tej oraz innych sprawach ze stosunku służby. Z zaświadczenia lekarskiego wynika również, że stan zdrowia Z. S. pogorszył się na przełomie czerwca i lipca 2008 r. Organ stwierdził również, że skoro ww. mógł podjąć określone działanie, tj. umocować w dniu 2 października 2008 r. pełnomocnika do swej reprezentacji, to tym bardziej nic nie stało na przeszkodzie aby zrobił to z chwilą powzięcia wiadomości o próbie doręczenia decyzji zarówno bezpośrednio przez funkcjonariuszy Izby Celnej w T., jak i za pośrednictwem Poczty Polskiej. Nie bez znaczenia jest okoliczność, że pełnomocnik funkcjonariusza wystąpił z przedmiotowym wnioskiem w dniu 4 listopada 2008 r. Zgodnie zaś z art. 58 § 2 K.p.a. prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Gdyby więc nawet uznać, że przyczyna ustała w chwili otrzymania decyzji przez pełnomocnika Z. S. tj. w dniu 22 października, to wniosek winien być złożony najpóźniej do dnia 29 października 2008 r. W ocenie organu wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej zwolnienia Z. S. ze służby w Służbie Celnej został wniesiony z uchybieniem terminu ustawowego, o którym mowa w art. 81 ust. 1 ustawy o Służbie Celnej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty