17.12.2010 Podatki

Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2010 r., sygn. I FSK 45/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 września 2009 r. sygn. akt I SA/Gd 470/09 w sprawie ze skargi I. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 27 kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2000 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I FSK 45/10

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 22 września 2009 r., sygn. akt I SA/Gd 470/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu sprawy ze skargi I. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 27 kwietnia 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2000 r., uchylił zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu podał, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy uchylił w części decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z dnia 30 grudnia 2005 r. określającą Spółce w podatku od towarów i usług za kwiecień 2000 r. kwotę zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy, w ten sposób że zwiększył kwotę zwrotu różnicy podatku o 31.666 zł, a w pozostałym zakresie utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. w decyzji z dnia 14 maja 2003 r. zakwestinował prawo Spółki do obniżenia w kwietniu 2000 r. podatku naliczonego z faktur wystawionych przez: K. P. s.c. w S., K. N. s.c. N. D. G. W., N. M. C. w S., P.P.B.N. P. spółka z o.o. w P. i R. B. C. spółka z o.o. w W. Po rozpatrzeniu odwołania Spółki od tej decyzji, Dyrektor Izby Skarbowej w G. uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania nakazując równocześnie ponowne przeprowadzenie postępowania dowodowego w znaczenie części. Organ pierwszej instancji uzupełnił postępowanie dowodowe a następnie wydał decyzję z dnia 30 grudnia 2005 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 2000 r.Decyzją z dnia 31 sierpnia 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w G. ponownie uchylił decyzję organu pierwszej instancji w części określającej kwotę zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy w wysokości 23.395 zł i określił ją w wysokości 28.191 zł oraz utrzymał w mocy decyzję w pozostałym zakresie. W wyniku złożonej skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 22 kwietnia 2008 r. uchylił powyższą decyzję. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w G. decyzją z dnia 27 kwietnia 2009 r. uchylił w części decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z dnia 30 grudnia 2005 r. określającą skarżącej Spółce w podatku od towarów i usług za kwiecień 2000 r. kwotę zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy w wysokości 23.395 zł, i zwiększył kwotę zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy o kwotę 31.666 zł utrzymując w mocy decyzję organu pierwszej instancji w pozostałym zakresie. W swojej decyzji organ odwoławczy wskazał na wstępie, iż bieg terminu przedawnienia zobowiązania w podatku od towarów i usług za kwiecień 2000 r. został skutecznie przerwany w dniu 16 czerwca 2003 r. wskutek zastosowania środka egzekucyjnego w postaci zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego skarżącej. Następnie zgodnie z treścią art. 70 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2005 r., bieg terminu przedawnienia uległ zawieszeniu na czas postępowania prowadzonego przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gdańsku ze skargi I. spółka z o.o. na poprzednio wydaną decyzję w przedmiocie podatku od towarów i usług. Następnie organ wskazał na faktury VAT wystawione przez K. N. s.c. N. D. G. W., N. M. C. w S. oraz P.P.B i N P. spółka z o.o. z P. i stwierdził, iż w świetle obowiązujących przepisów udokumentowany w/w fakturami VAT podatek naliczony związany był z czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że skarżąca nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą nie podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. Z kolei faktura VAT wystawiona przez K. P. s.c. w S. wskazywała wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu. W konsekwencji organ odwoławczy stwierdził zawyżenie w kwietniu 2000 r. podatku naliczonego z tej faktury. Dalej organ odwoławczy odniósł się do faktur VAT wystawionych przez K. N. M. D. stwierdzając, iż skoro wydatki te związane były z zabezpieczeniem kredytu zaciągniętego przez inny podmiot to skarżąca nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur VAT, natomiast faktura VAT wystawiona przez R. B. C. spółka z o.o. w W. została błędnie ujęta przez skarżącą w kwietniu 2000 r., co również spowodowało zawyżenie podatku naliczonego za ten miesiąc.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne