Wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2010 r., sygn. II FSK 1278/09
Zarzut naruszenia przepisu art. 191 Ordynacji podatkowej nie może sprowadzać się do gołosłownego twierdzenia o przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów. Strona skarżąca powinna wykazać, na czym polegało przekroczenie tych granic. Należało więc określić na czym polegał błąd w rozumowaniu organów podatkowych, czy też wykazywać sprzeczność rozumowania z zasadami doświadczenia życiowego, bądź też wskazywać na konkretne dowody, które zostały pominięte przez organ.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf - Mendecka, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA del. Maria Grabowska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Sz 352/08 w sprawie ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 29 kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) przyznaje na rzecz radcy prawnego B. P. od Skarbu Państwa - z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie - kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych wraz z należnym podatkiem od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
Uzasadnienie
1.Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 19 marca 2009r. sygn. akt I SA/Sz 352/08 oddalił skargę S. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 29 kwietnia 2008r nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003r.
2. Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny ustalony w niniejszej sprawie przez organy podatkowe: wskazaną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w S. uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 28 lutego 2007r. nr [...] i określił S. M. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003r. w kwocie 20.877 zł. W uzasadnieniu decyzji podniósł, że podatnik w 2003r. prowadził działalność gospodarczą polegającą na zakupie żywca wieprzowego, jego uboju i rozbiorze oraz handlu artykułami spożywczymi. Działalność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych z obowiązkiem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W wyniku kontroli stwierdzono, że podatnik zaniżył przychód o kwotę 63.910,98 zł, stanowiącą niezaewidencjonowany przychód ze sprzedaży świeżego kurczaka. Stwierdzono też zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę 92,61 zł wynikającą z błędnego podliczenia oraz kwotę 62,60 zł wynikającą z błędnego zaliczenia do zakupu towarów handlowych zamiast do kosztów pozostałych, wydatku na zakup soli peklującej, soli kamiennej, pieprzu naturalnego. Przesłanką uchylenia decyzji organu I instancji i określenia przez organ odwoławczy S. M. zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003r. w innej wysokości, było stwierdzenie, że ustalone w zaskarżonej decyzji zawyżenie kosztów uzyskania przychodów wynikało jedynie z błędnych podliczeń matematycznych podatkowej księgi przychodów i rozchodów i nie miało wpływu na wysokość określonej podstawy opodatkowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
