Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2010 r., sygn. II FSK 2183/08
Skoro organy podatkowe skutecznie podważyły źródło pochodzenia złomu, a podatnik nie wskazał i nie udowodnił rzeczywistych okoliczności jego nabycia, to brak jest możliwości stwierdzenia, iż poniósł wydatek podlegający zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędziowie: NSA Bogdan Lubiński, WSA del. Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 września 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 446/08 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 12 maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 16 września 2008 r. (sygn. akt I SA/Bd 446/08), wydanym na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie: "p.p.s.a.", Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z 12 maja 2008 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r.
Za podstawę wyroku Sąd I instancji przyjął następujący stan faktyczny.
Organy podatkowe zakwestionowały zaliczenie przez Skarżącego do kosztów uzyskania przychodów kwoty 492.591,03 zł, wynikającej z faktur wystawionych przez W. sp. z o.o. z siedzibą w S. Faktury te dokumentowały nabycie złomu. Zdaniem organów podatkowych w rzeczywistości jego nabycie nie miało miejsca. Organy te ustaliły, że widniejący na spornych fakturach adres siedziby spółki W. jest adresem fikcyjnym. Właściciel lokalu E. K. K. zaprzeczył, jakoby wynajmował ten lokal. Zaprzeczył także, jakoby na umowie najmu lokalu figurował jego podpis. Organy podatkowe zwróciły ponadto uwagę, że zawarty w tej umowie opis lokalu nie odpowiada rzeczywistości. Wniosek o fikcyjności adresu wyprowadziły także z zeznań M. R. (przedstawiciela firmy U. sp. z o.o. - ewentualnego kontrahenta spółki W.) oraz K. P. (windykatora). Wskazały również, że D. Ł. - dyrektor spółki W., upoważniony do wystawiania i podpisywania faktur od maja 2002 r. przebywa w zakładach karnych i nie korzystał z przepustek i zwolnień. Poza tym plac, pomieszczenie biurowe oraz część magazynu spółka W. wynajmowała od września do października 2003 r. od spółki T. SA. Pomieszczenia te znajdowały się w T. przy ul. [...]. Wcześniej spółka W. nie prowadziła na tym terenie żadnej działalności gospodarczej, co zeznał M. S. - prezes zarządu spółki T. Spółka W. nie posiadała taboru samochodowego potrzebnego do przewozu takiej ilości złomu jaką zakupił Skarżący. Pracowników zatrudniała tylko w okresie od czerwca 2000 r. do kwietnia 2001 r., co wynika z informacji przekazanej przez ZUS Oddział w G. oraz z zeznań M. S. Z materiałów zebranych przez Prokuraturę Rejonową w T. wynikało, że spółka W. została wykorzystana do prowadzenia działalności przestępczej na terenie całego kraju. Organy podatkowe zaakcentowały ponadto gotówkową formę płatności za złom.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
