Wyrok NSA z dnia 10 lutego 2010 r., sygn. I FSK 1573/08
Organy podatkowe nie naruszyły zasady swobodnej oceny dowodów określonej w art. 191 Ordynacji podatkowej, uznając, że zakwestionowane faktury nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Zasada swobodnej oceny dowodów sprowadza się do wszechstronnej oceny zebranych dowodów. Organ w ramach tej zasady według swojej wiedzy, doświadczenia oraz wewnętrznego przekonania ocenia wartość dowodową poszczególnych środków dowodowych. Rozpatrzeniu podlegają przy tym nie tylko poszczególne dowody odrębnie, ale wszystkie dowody we wzajemnej łączności.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Juliusz Antosik (spr.), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. M. D. S. A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 171/08 w sprawie ze skargi P. K. M. D. S. A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. K. M. D. S. A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
1. Wyrokiem tym (z dnia 20 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 171/08) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 grudnia 2007 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
2. Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:
2.1. W wyniku przeprowadzonej w skarżącej Spółce kontroli Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. stwierdził, że skarżąca nienależnie uwzględniła w deklaracji VAT-7 za styczeń i lipiec 2002 r. podatek naliczony wynikający z części faktur wystawionych przez "M." M. Z. i oraz "N" M.S. Według organu pierwszej instancji, skarżąca obniżyła kwoty podatku należnego w styczniu 2002 r. oraz w lipcu 2002 r. o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane, czym naruszyła § 50 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.) i § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.). Do powyższego stwierdzenia organ podatkowy doszedł w oparciu o dowody z postępowania karnego włączone do postępowania podatkowego oraz dokumenty uzyskane w trakcie postępowań kontrolnych u wystawców zakwestionowanych faktur. Tymi dowodami był między innymi wyrok Sądu Rejonowego w Kaliszu II Wydział Karny z dnia 21 czerwca 2005 r. W wyroku tym M. Z. został uznany za winnego zarzucanych mu czynów, tj., że działając w okresie od kwietnia 2001 r. do lipca 2002 r. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w warunkach przestępstwa ciągłego jako właściciel firmy "M." poświadczył nieprawdę w 73 fakturach VAT opisujących sprzedaż dla Z.M. D. 1.398.493 i oleju napędowego i opałowego, do której faktycznie nie doszło bądź przedmiotem sprzedaży był inny produkt ropopochodny, przy czym wystawione przez niego faktury następnie zostały użyte przez skarżącą do rozliczeń podatkowych. M. Z. został uznany za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i skazany. Ponadto M. J. D. oskarżony m. in. o to, że działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w warunkach przestępstwa ciągłego nakłonił M. Z. właściciela firmy "M." do poświadczenia nieprawdy celem użycia jako autentycznych, wystawionych 73 faktur VAT opisujących sprzedaż dla Z.M. D. 1.398.493 litrów oleju napędowego i opałowego, do której faktycznie nie doszło bądź przedmiotem sprzedaży był inny produkt ropopochodny, przy czym wystawione przez niego faktury następnie zostały użyte przez Stronę do rozliczeń podatkowych, został uznany za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i skazany. Ponadto organ podatkowy dołączył do akt sprawy wynik kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. dotyczący M. S. Zgodnie z treścią tego wyniku M. S. założył przedsiębiorstwo "N." na zlecenie M. Z. W ramach działalności tej firmy wystawiano faktury dokumentujące rzeczywistą sprzedaż oleju napędowego oraz faktury, które nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W wydanym wyniku kontroli zostały wymienione wszystkie faktury potwierdzające rzeczywistą sprzedaż oleju napędowego, które firma M. wystawiła w 2002 r. dla Strony, natomiast nie zostały ujęte faktury, które nie dokumentowały rzeczywistej sprzedaży. Dlatego też, decyzją z dnia 15 października 2007 r., organ podatkowy I instancji określił Skarżącej Spółce nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za styczeń i lipiec 2002 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za lipiec 2002 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
