Wyrok NSA z dnia 15 października 2009 r., sygn. II GSK 152/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Edward Kierejczyk Sędzia NSA Andrzej Kuba (spr.) Protokolant Magdalena Rosik po rozpoznaniu w dniu 15 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej N. O. P. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 18 września 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 1456/08 w sprawie ze skargi N. O. P. Spółki z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 18 września 2008 r. o sygn. akt VI SA/Wa 1456/08, oddalił skargę N. O. P. Sp. z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2008 r., nr [...], w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.
Sąd orzekał w następującym stanie sprawy.
Pismem z dnia [...] lipca 2007 r. skarżąca spółka wystąpiła do Zarządu Dróg Miejskich w W. z wnioskiem o wydanie decyzji zezwalającej na dalsze zajęcie pasa drogowego ul. G. A. w rejonie ul. S., w celu umieszczenia jednostronnego nośnika reklamowego typu citylight o łącznej powierzchni 2,16 m2, na okres od dnia 20 lipca 2007 r. do 19 stycznia 2009 r.
Decyzją z dnia [...] marca 2008 r., nr [...] Prezydent W. odmówił skarżącej wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego w ww. lokalizacji i zakresie. Decyzja ta wydana została w oparciu o art. 19 ust. 5 i art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115), dalej: u.d.p. Uzasadniając swoje stanowisko organ podał, że wziął pod uwagę fakty powszechnie znane dotyczące dopuszczalnego limitu prędkości na odcinku drogi, przy którym strona wnioskowała umieszczenie reklamy, a także wyniki badań natężenia ruchu w szczycie porannym (1120 pojazdów na godzinę) i popołudniowym (750 pojazdów na godzinę) opracowane przez Biuro Planowania Rozwoju W. S.A., założenia Krajowego Programu Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego GAMBIT 2005, "Białą Księgę - Europejska polityka transportowa w horyzoncie do 2010 r.: czas wyborów" - niebezpieczeństwo na drogach, opublikowaną w 2001 r. przez Komisję Europejską oraz opracowaną przez Instytut Badawczy Dróg i Mostów - Pracownię Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego opinię w sprawie zagrożeń kierujących pojazdami wynikających z umieszczenia reklam w pasach dróg w W., a także szczegółowy plan sytuacyjny reklamy załączony do wniosku strony. Organ podkreślił, że szczególnym rodzajem zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu drogowego są umieszczone w pasach dróg reklamy, powodujące dekoncentrację kierowców i wywołujące stan tzw. "fiksacji", tj. chwilowego zatrzymania wzroku w jednym punkcie. Powołując się na wyniki przeprowadzonych w USA badań organ zaznaczył, iż wykazały one proporcjonalny wzrost liczby wypadków drogowych przy wzroście reklam przypadających na kilometr drogi. Reasumując, organ podał, że dokonane w sprawie ustalenia faktyczne jednoznacznie wskazały, że wnioskowana reklama adresowana jest do kierujących pojazdami. Organ zwrócił również uwagę na odległość wnioskowanej reklamy od przejścia dla pieszych, która wynosiła 10 m i była mniejsza niż wskazana w opinii Instytutu Badawczego minimalna odległość 60 m. Powyższe, w ocenie organu, uzasadniało stwierdzenie, że lokalizacja wnioskowanej reklamy nie może zostać uznana za przypadek szczególnie uzasadniony, określony w art. 39 ust. 3 u.d.p., uzasadniający wyrażenie zgody organu. W tych okolicznościach organ odmówił wydania zezwolenia na lokalizację reklamy w okresie wskazanym we wniosku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
